W zmianach do kodeksu wykroczeń (w art. 116), który znalazł się w ustawie covidowej, zapisano wyraźnie, że osoby chore (lub podejrzane o nosicielstwo m.in. choroby zakaźnej) oraz wszystkie inne osoby, które nie przestrzegają zakazów, nakazów, ograniczeń lub obowiązków wynikających z przepisów epidemicznych, podlegają karze grzywny lub karze nagany. Odpowiedzialność ponoszą także opiekunowie za zachowania podopiecznych, jeśli ci nie będą przestrzegać nałożonych zakazów i nakazów. Czyli rodzice odpowiedzą za to, że ich dzieci nie noszą maseczek czy przyłbic.
W noweli zmieniono także jeden z przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia. Otóż za złamanie wspomnianych przepisów będzie grozić grzywna do 1000 zł. Do tej pory to 500 zł. Mandaty wystawiają policja i straż miejska. Policja może też skierować sprawę do sanepidu, a ten może nakładać kary administracyjne (te jednak udaje się często uchylić).
Pieniądze uzyskane z mandatów mają trafiać na rachunek Narodowego Funduszu Zdrowia.
Co o nowych przepisach myślą prawnicy?
– Ocena nowelizacji kodeksu wykroczeń poprzez powołanie przepisów sankcyjnych za nieprzestrzeganie zakazów wynikających z innych przepisów moim zdaniem powinna być powiązana z badaniami, czy jest możliwość ustanowienia określonych ograniczeń w formie rozporządzenia – uważa adwokat Rafał Rozwadowski.
Jak wyjaśnia, przyjmując, że niemożliwe jest ustanowienie takich ograniczeń w formie rozporządzenia, zapis kodeksu wykroczeń referujący do takiego rozporządzenia może zostać uznany de facto za nieegzekwowalny. Dotyczyć on bowiem będzie wtedy aktu prawnego, w którym ustanowienie takich zakazów jest kontestowane prawnie.
– Możliwym wyjściem z sytuacji jest taka redakcja kodeksu wykroczeń, która będzie zawierała opis czynu bez możliwych odniesień do aktów prawnych, w których wątpliwa jest możność ustanawiania tego rodzaju ograniczeń – tłumaczy mec. Rafał Rozwadowski.
