Tak wynika z najnowszej interpretacji ZUS. Przypomnijmy, że działalność nieewidencjonowana to taka, której ze względu na niski poziom zarobków nie trzeba rejestrować w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Chodzi przykładowo o udzielanie korepetycji czy przygotowywanie i sprzedaż wypieków (na niewielką skalę).
W takim przypadku uzyskane przychody nie mogą jednak w żadnym miesiącu przekroczyć 75 proc. minimalnego wynagrodzenia. Od stycznia br. wspomniany limit wynosi 3499,50 zł. Trzeba też spełnić drugą przesłankę – zainteresowana osoba nie może wykonywać działalności gospodarczej w okresie ostatnich 60 miesięcy (5 lat).
Zaletą działalności nierejestrowanej są przede wszystkim oszczędności – nie trzeba płacić m.in. składek do ZUS ani na NFZ.
W opisywanym przypadku przedsiębiorca planuje rozpocząć współpracę z osobami prowadzącymi właśnie działalność nierejestrowaną. Na podstawie wystawionych przez nich rachunków zamierzał im wypłacać wynagrodzenie. Jak deklarował, pomiędzy stronami nie zostanie zawarta umowa zlecenia czy o świadczenie usług, tylko porozumienie, w którym określone zostaną zasady współpracy.
Firma chciała się dowiedzieć, czy w takiej sytuacji musi odprowadzać za takie osoby składki na ubezpieczenia społeczne.
ZUS w wydanej interpretacji uznał, że tak. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że porozumienie jest zobowiązaniem cywilnoprawnym, które przyjmuje postać umowy nienazwanej. Strony mogą ułożyć sobie stosunek prawny według własnego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się m.in. przepisom prawa, czy zasadom współżycia społecznego.
Jest jednak pewien haczyk. ZUS przypomniał, że o prawidłowym określeniu rodzaju umowy nie decyduje wyłącznie jej nazwa ani postanowienia. Zasadniczo oceniany jest sposób jej wykonywania, a w szczególności cechy charakterystyczne dla danego stosunku, które odróżniają jeden od drugiego. Nazwanie przez strony wzajemnego zobowiązania porozumieniem nie oznacza, że działania, które z niego wynikają, nie będą miały znamion umowy o świadczenie usług. W efekcie uznał właśnie, że takie porozumienie jest formą umowy cywilnoprawnej, której treść jest kształtowana przez strony zobowiązania.
Ponadto ZUS zwrócił uwagę, że z treści porozumienia wynika, że wykonawca będzie realizował świadczenia na rzecz spółki na podstawie wskazanego kodu PKD. Jednak w przypadku działalności nierejestrowanej nie stosuje się kodów PKD.
W efekcie, zdaniem organu rentowego, zastosowanie znajdzie zasada, że składki musi obowiązkowo płacić każdy, który posiada tytuł do ubezpieczenia. A zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1230) są to m.in. osoby fizyczne, które na obszarze Polski wykonują pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług.
Decyzja ZUS: DI/200000/43/1118/ 2024
Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →