Rozstrzygnięcie WSA w Krakowie

Postanowieniem z 20.1.2025 r. WSA w Krakowie, w sprawie ze skargi B.J. (Skarżąca) na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie (dalej: SKO) z 26.1.2024 r. w przedmiocie potrącenia zaległości podatkowych, w punkcie 1) odrzucił zażalenie na zarządzenie z 18.11.2024 r. wzywające do wykonania zarządzenia o uiszczeniu wpisu od skargi, a w punkcie 2) odrzucił samą skargę.

Zażalenie Skarżącej

Pismem z 28.2.2025 r. Skarżąca wniosła zażalenie na ww. postanowienie WSA w Krakowie.

Na podstawie zarządzenia z 12.3.2025 r., Skarżąca została wezwana do usunięcia braków formalnych zażalenia, poprzez:

  1. przedłożenie odpisu zażalenia,
  2. złożenie wniosku o zmianę lub uchylenie zaskarżonego postanowienia,
  3. przedstawienie zwięzłego uzasadnienia zażalenia

w terminie 7 dni, liczonego od dnia doręczenia przedmiotowego wezwania, pod rygorem odrzucenia zażalenia. Powyższe wezwanie zostało odebrane przez Skarżącą osobiście 5.4.2025 r., co wynika wprost z akt postępowania.

W odpowiedzi na wezwanie pismem z 11.4.2025 r. – wniesionym w wyznaczonym 7-dniowym terminie – Skarżąca nadesłała co prawda odpis zażalenia, natomiast nadal nie złożyła wniosku o zmianę lub uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz nie przedstawiła zwięzłego uzasadnienia zażalenia.

Stan prawny

Rozpoznając przedmiotową sprawę, NSA rozpoczął od wskazania i analizy stanu prawnego znajdującego w niej zastosowanie. W pierwszej kolejności NSA wskazał, że w myśl art. 194 § 3 ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej: PostAdmU) zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać wskazanie zaskarżonego postanowienia i wniosek o jego zmianę lub uchylenie, jak również zwięzłe uzasadnienie zażalenia. NSA zwrócił uwagę również na przewidzianą przez ustawodawcę procedurę możliwości konwalidacji uchybienia ww. ustawowym wymogom formalnym dla przedmiotowego pisma i wskazał, że jeżeli zażalenie nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia (art. 49 § 1 PostAdmU w związku z art. 178 PostAdmU oraz art. 197 § 2 PostAdmU). Dalej NSA zwrócił uwagę na konsekwencje uchybienia tym wymogom formalnym przewidziane w art. 178 PostAdmU w związku z art. 197 § 2 PostAdmU, stosownie do którego, jeżeli strona nie uzupełni braków formalnych zażalenia w wyznaczonym terminie, sąd zażalenie odrzuca.

Administracja sądowa - sprawdź aktualną listę szkoleń Sprawdź

Stanowisko NSA

Przenosząc ww. stan prawny na grunt stanu faktycznego ustalonego (i niekwestionowanego) w rozpatrywanej sprawie, NSA stwierdził, że po pierwsze wniesione przez Skarżącą zażalenie na postanowienie WSA w Krakowie z 20.1.2025 r. zawierało liczne braki formalne w postaci braku:

  1. odpisu zażalenia,
  2. wniosku o zmianę lub uchylenie zaskarżonego postanowienia,
  3. zwięzłego uzasadnienia zażalenia.

Po drugie NSA wskazał, iż w związku z ww. brakami formalnymi zażalenia, prawidłowo wezwano Skarżącą do ich uzupełnienia w terminie 7 dni, pouczając ją przy tym jednocześnie o skutkach procesowych niewykonania wezwania w tym terminie.

Po trzecie NSA zwrócił uwagę na istotne w sprawie terminy proceduralne. Wezwanie do uzupełnienia braków formalnych zażalenia zostało skutecznie doręczone Skarżącej 5.4.2025 r. (okoliczność bezsporna w sprawie), a zatem termin do wykonania przedmiotowego wezwania upłynął 14.4.2025 r. NSA wskazał, że Skarżąca – z zachowaniem ww. terminu, tj. 11.4.2025 r. – wniosła co prawda pisma w odpowiedzi na wezwanie WSA w Krakowie, niemniej jednak sam fakt zachowania terminu nie świadczy automatycznie o uczynieniu zadość żądaniu wezwania. Istotna jest bowiem treść tego pisma.

W tym kontekście (po czwarte) NSA podkreślił, że Skarżąca nie uzupełniła wszystkich braków formalnych zażalenia, bowiem nadesłała wyłącznie jego odpis. Pozostałe braki zażalenia nie zostały bowiem uzupełnione. Dalsze niewskazanie przez Skarżącą, czy wnosi o zmianę lub uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz brak zwięzłego uzasadnienia zażalenia – pomimo precyzyjnego wezwania także w tym zakresie – obligowało NSA do odrzucenia zażalenia.

Mając na uwadze powyższe, NSA – działając na podstawie art. 180 PostAdmU w związku z art. 178 PostAdmU i art. 197 § 1 i 2 PostAdmU – orzekł jak w sentencji postanowienia, tj. odrzucił zażalenie na postanowienie WSA w Krakowie.

Komentarz

Na gruncie stanu faktycznego analizowanej sprawy NSA wypowiedział się na temat wymogów formalnych stawianych przez ustawodawcę pismu, jakim jest zażalenie. Kwestia ta była już wielokrotnie analizowana w orzecznictwie NSA, w którym wskazuje się m.in., że wymogi formalne zażalenia sprowadzają się do obowiązku uczynienia zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto do: 1) wskazania zaskarżonego postanowienia; 2) zawarcia wniosku o zmianę lub uchylenie tego postanowienia; 3) zawarcia zwięzłego uzasadnienia. Wszystkie braki zażalenia, o ile uniemożliwiają nadanie mu prawidłowego biegu, mogą być uzupełnione w trybie art. 49 § 1 w zw. z art. 193 i art. 197 § 2 PostAdmU. Brak wniosku o zmianę lub uchylenie zaskarżonego postanowienia albo zarządzenia tylko wtedy wymaga uzupełnienia, jeżeli z treści zażalenia nie można się domyślić intencji jego autora. To samo dotyczy wymogu zwięzłego uzasadnienia. Rygoryzm formalny, mający swoją podstawę w art. 174 i art. 176 PostAdmU, nie ma w postępowaniu zażaleniowym miejsca, gdyż wyżej wymienionych przepisów nie stosuje się. Tym samym, jeżeli z treści zażalenia możliwe jest wywiedzenie, jakimi intencjami i racjami kierował się wnoszący zażalenie, to nie ma przeszkód do nadania sprawie dalszego biegu i rozpoznania merytorycznego sprawy przez sąd drugiej instancji (postanowienie NSA z 24.8.2016 r., II FZ 443/16, Legalis). Dalej NSA podkreślił, że obowiązek odpowiedniego stosowania przepisów o skardze kasacyjnej (tj. art. 197 § 2 PostAdmU) powinien być realizowany z uwzględnieniem odmiennego charakteru zażalenia. Biorąc pod uwagę, że przepisy o postępowaniu zażaleniowym nie wymagają wskazania podstaw zaskarżenia, jak również nie wprowadzają, poza przypadkiem opisanym w art. 194 § 4 PostAdmU, przymusu adwokackiego, należy uznać, że odpowiednie stosowanie przepisów o skardze kasacyjnej wymaga daleko posuniętego liberalizmu (postanowienie NSA z 19.3.2012 r., I FZ 70/12, Legalis). Na tę kwestię zwrócono także uwagę w postanowieniu NSA z 29.11.2012 r., II GZ 443/12, Legalis, w którym stwierdzono, że wskazane w tym przepisie wymogi formalne stawiane zażaleniom nie zawierają zatem, w przeciwieństwie do wymogów formalnych stawianych skargom kasacyjnym, obowiązku przytoczenia podstaw prawnych wnoszonego środka odwoławczego ani też powołania naruszonych przepisów.

Jednocześnie – jak podkreśla NSA – braki formalne zażalenia podlegają co do zasady usunięciu. Tym samym brak wniosku wnoszącego zażalenie jest brakiem formalnym możliwym do konwalidacji w trybie art. 49 § 1 PostAdmU (postanowienie NSA z 19.12.2012 r., I FZ 530/12, Legalis). Z taką sytuacją nie mamy jednak do czynienia w rozpatrywanej sprawie, gdzie Skarżąca – pomimo faktu skutecznego doręczenia jej prawidłowego wezwania wraz z pouczeniem – nie usunęła zidentyfikowanych braków formalnych wniesionego zażalenia.

Postanowienie NSA z 1.7.2025 r., III FZ 241/25, Legalis

Wszystkie aktualności n.ius® po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Kup online, korzystaj od razu! Sprawdź

Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →