Główne założenia:

  1. odpowiedź na pozew – co do zasady obligatoryjne złożenie;
  2. skutkiem niezłożenia odpowiedzi na pozew będzie uznanie za przyznane przez pozwanego twierdzeń co do faktów przytoczonych w pozwie oraz wydanie wyroku zaocznego na posiedzeniu niejawnym;
  3. w postępowaniu nieprocesowym złożenie odpowiedzi na wniosek jest obligatoryjne, tylko gdy tak zarządzi przewodniczący.

 

Kodeks cywilny, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarze BeckOk aktualizowane co kwartał. Skonfiguruj Twój System Legalis! Sprawdź

Obligatoryjne złożenie odpowiedzi na pozew 

W dotychczas obowiązującym stanie prawnym doręczenie pozwu następuje dopiero wraz z zawiadomieniem o terminie rozprawy – co sankcjonuje art. 206 § 1 KPC. W tej sytuacji pierwszy termin rozprawy najczęściej służy de facto przygotowaniu rozprawy. Nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego ma to zmienić. Odpowiedź na pozew ma zostać złożona przed rozprawą. W myśl projektowanego art. 2051 KPC przewodniczący zarządzać będzie doręczenie pozwu pozwanemu z jednoczesnym wezwaniem do złożenia odpowiedzi na pozew w wyznaczonym terminie nie krótszym niż dwa tygodnie. O zarządzeniu doręczenia pozwu sąd zawiadamiać będzie powoda. Uchybienie terminu do złożenia odpowiedzi na pozew skutkować będzie zarządzeniem jej zwrotu. Równocześnie z doręczeniem pozwu oraz zawiadomienia dla powoda poucza się strony o:

1) możliwości rozwiązania sporu w drodze ugody zawartej przed sądem lub mediatorem;

2) obowiązku udziału w posiedzeniu przygotowawczym i przedstawienia wszystkich twierdzeń i dowodów na tym posiedzeniu;

3) skutkach niedopełnienia obowiązków, o których mowa w pkt 2, w szczególności możliwości wydania przez sąd wyroku zaocznego na posiedzeniu niejawnym i warunkach jego wykonalności, obciążenia kosztami postępowania, a także możliwości umorzenia postępowania oraz pominięcia spóźnionych twierdzeń i dowodów;

4) możliwości ustanowienia pełnomocnika procesowego oraz o tym, że zastępstwo adwokata, radcy prawnego lub rzecznika patentowego nie jest obowiązkowe;

5) obowiązku złożenia pisma przygotowawczego na zarządzenie przewodniczącego, wymogach co do jego treści i skutkach ich niedochowania;

6) zwrocie pisma przygotowawczego złożonego bez zarządzenia przewodniczącego.

Pozwany otrzyma również pouczenie o czynnościach procesowych, które może lub powinien podjąć, jeśli nie uznaje żądania pozwu w całości lub części, w szczególności obowiązku złożenia odpowiedzi na pozew, w tym obowiązujących w tym zakresie wymaganiach co do terminu i formy. Pouczenia nie doręcza się Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej ani pełnomocnikowi, który jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym.

Wprowadzona nowelizacja spowoduje, że jeszcze przed jakimkolwiek posiedzeniem w sądzie znajdą się co najmniej dwa dokumenty zawierające stanowiska stron. Umożliwi to sędziemu wstępną orientację co do przedmiotu sporu i jego podstaw faktycznych, a także rozpoznanie bazy prawnej niezbędnej do jego rozstrzygnięcia.

Wniesienie odpowiedzi na pozew stanie się więc procesowym obowiązkiem strony pozwanej. Zostanie to osiągnięte przez uchylenie dotychczasowego art. 207 KPC (Art. 207. § 1. Pozwany może przed pierwszym posiedzeniem wyznaczonym na rozprawę wnieść odpowiedź na pozew. § 2. Przewodniczący może zarządzić wniesienie odpowiedzi na pozew w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż dwa tygodnie. (…) § 7. Odpowiedź na pozew złożona z naruszeniem § 2 podlega zwrotowi; zwrotowi podlega także pismo przygotowawcze złożone z naruszeniem § 3) i zastąpienie go art. 2051 § 1 KPC i art. 2052 KPC.

W odniesieniu do terminu jaki sąd powinien zakreślić na udzielenie odpowiedzi na pozew to projektodawca wskazuje, że termin udzielony stronie pozwanej do pisemnego przedstawienia swego stanowiska w sprawie musi być uzależniony od wynikającej z pozwu objętości i stopnia skomplikowania konkretnej sprawy, z zagwarantowaniem ustawowego minimum wynoszącego dwa tygodnie.

Skutek niezłożenia odpowiedzi na pozew

Niezłożenie odpowiedzi na pozew w przepisanym terminie skutkować będzie uznaniem za przyznane przez pozwanego twierdzeń co do faktów przytoczonych w pozwie – na zasadzie art. 230 w zw. z art. 229 KPC (qui tacet, ubi loqui potuit debuit, consentire videtur). Na tej podstawie sąd będzie mógł wydać wyrok zaoczny na posiedzeniu niejawnym (art. 339 § 1 KPC). Zdaniem projektodawcy zaletą takiego rozwiązania będzie przede wszystkim przyspieszenie postępowania. Zasadnicze prawo obywatela do sądu nie może być bowiem utożsamiane z prawem do rozprawy.

Złożenie odpowiedzi na wniosek w postępowaniu nieprocesowym 

Stosowne zmiany mają zostać wprowadzone również w postępowaniu nieprocesowym. W myśl projektowanego art. 5112 § 1 KPC. Złożenie odpowiedzi na wniosek jest obowiązkowe tylko wówczas, gdy przewodniczący tak zarządzi. Jak wskazuje projektodawca charakter postępowań nieprocesowych sprawia, że instytucja obligatoryjnej odpowiedzi na pozew, odwrotnie niż w procesie, z reguły będzie w nich zbędna. Należy więc przewidzieć wyjątek od wynikającej z art. 13 § 2 KPC zasady odpowiedniego stosowania przepisów o procesie i wyraźnie wskazać, że złożenie odpowiedzi na wniosek jest obligatoryjne, tylko w przypadku, gdy tak zarządzi przewodniczący, kierując się oceną co do potrzeby poznania stanowisk innych uczestników opartą na całokształcie okoliczności sprawy.

Wszystkie aktualności n.ius® po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Przetestuj. Sprawdź

Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →