Opodatkowanie VAT organizacji konferencji – nowe zasady i stare wątpliwości

Zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361; dalej: VATU), miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, w przypadku gdy obecność na nich nie jest wirtualna, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają. Zgodnie z art. 28g ust. 2 VATU, miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana. W przypadku, gdy usługi te dotyczą działalności, która jest transmitowana lub w inny sposób udostępniana wirtualnie, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, w którym podmiot niebędący podatnikiem, na rzecz którego są świadczone te usługi, posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28g ust. 3 VATU).

Zmiany, które weszły w życie 1.1.2025 r. wskazują, że dotychczasowa reguła z art. 28g ust 1 VATU przestaje dotyczyć wydarzeń wirtualnych. Te są już opodatkowane na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 28b ust. 1 i 2 VATU (miejsce siedziby lub stałe miejsce prowadzenia działalności nabywcy). W przypadku usług w dziedzinie kultury, sztuki, rozrywki etc. świadczonych dla konsumentów, wirtualny charakter przesądza o miejscu opodatkowania w miejscu siedziby nabywcy (a nie tam, skąd usługa jest transmitowana, w uproszczeniu). Z usługami tego typu jest jednak w praktyce jeszcze inny problem. Często bowiem nie wiadomo, czy dana usługa np. konferencyjna czy eventowa w ogóle mieści się w katalogu usług wskazanych w art. 28g VATU, czy może zastosowanie do nich znajdują przepisy ogólne. Ciekawy przypadek w tym kontekście analizował ostatnio Dyrektor KIS.

Czego dotyczyła sprawa?

Podatnik to podmiot zagraniczny. Przedmiotem jego działalności jest świadczenie usług szkoleniowych i konferencyjnych dla podmiotów gospodarczych (choć w praktyce ze szkoleń i konferencji korzystają pracownicy klientów). Wydarzenia te na ogół łączą elementy edukacyjne oraz biznesowe, przy jednoczesnym rozwijaniu umiejętności technicznych oraz tzw. kompetencji miękkich. Konferencje organizowane przez podatnika przybierają różne formy. Czasem to cykl sesji plenarnych i warsztatów przeznaczonych wyłącznie dla pracowników klienta. Czasem to szkolenia techniczne składające się z sesji stacjonarnych połączonych z sesjami plenarnymi i oddzielnymi warsztatami. Możliwe są także w końcu konferencje i seminaria klienckie składające się z serii sesji plenarnych i grup dyskusyjnych przeznaczone dla pracowników klienta, ale i podmiotów trzecich (kontrahentów klienta).

Podatnik rozważa zorganizowanie w Polsce konferencji na ok. 1000 uczestników. W jej programie przewidziano sesje plenarne i warsztaty. Na wydarzenie wymagana będzie wcześniejsza rejestracja. Podatnik pobiera za każdego uczestnika opłatę za kurs, która stanowi wynagrodzenie za udział w konkretnym wydarzeniu. Tu pojawiła się wątpliwość czy wydarzenie takie będzie opodatkowane w Polsce, co wiązać się może z koniecznością rejestracji do VAT w naszym kraju.

Stanowisko organu

Dyrektor KIS wydał w tej sprawie interpretację indywidualną z 28.1.2025 r., 0114-KDIP1-2.4012.586.2024.1.JO, Legalis. Organ przypomniał dorobek orzeczniczy TSUE, zgodnie z którym usługa wstępu na seminaria umożliwionego podatnikom za opłatą musi oznaczać możliwość uczestniczenia w nich. Taki udział jest zatem ściśle związany ze wstępem na owe seminaria. Nie można uwzględnić rozróżnienia między prawem wejścia do danego miejsca a prawem do uczestniczenia w określonym szkoleniu. Praktyka TSUE udziela więc istotnych wskazówek, pomocnych w ocenie charakteru danej czynności jako mieszczącej się z zakresie „wstępu na imprezy”. I nie o sam wstęp w nich chodzi.

Dyrektor KIS uznał więc, że w przypadku usług świadczonych przez naszego podatnika właściwym przepisem określającym miejsce świadczenia będzie art. 28g ust. 1 VATU przesądzający o opodatkowaniu tych usług w Polsce (miejscu, w którym wydarzenie się odbywa). Co o tym przesądza konkretnie? Chociażby to, że wydarzenia organizowane przez podatnika mają z góry ustalony czas, treść oraz program, który nie jest ściśle dostosowany do potrzeb konkretnego klienta. Każde wydarzenie ma charakter jednorazowy, a uczestnicy muszą uiścić „opłatę za kurs”, obejmującą wszystkie wydatki poniesione w związku z konkretnym wydarzeniem. Uczestnicy rejestrują się na wydarzenia z wyprzedzeniem. Podatnik zajmuje się także dalszymi kwestiami administracyjnymi związanymi z uczestnictwem w wydarzeniu (np. przesyłaniem uczestnikom instrukcji zawierających m.in. praktyczne informacje dotyczące kursu, jego lokalizacji itp.). Zatem niewątpliwie mamy tu zdaniem fiskusa do czynienia z uczestnictwem w szkoleniach specjalistycznych, konferencjach i seminariach przeprowadzanym przez organizatora. Tak rozumiany zakres usług wskazanych w art. 28g ust. 1 VATU nie ogranicza się jedynie do fizycznego wstępu do miejsca, gdzie odbywa się konferencja. Ale dotyczy również udziału w samym wydarzeniu, w szczególności poprzez aktywne uczestnictwo i korzystanie z pełnego programu. W efekcie, od takich usług trzeba płacić VAT w Polsce. W praktyce więc dla zagranicznego kontrahenta może to oznaczać konieczność rejestracji do celów VAT (o ile niemożliwe będzie skorzystanie z odwrotnego obciążenia, gdy np. nabywcą usług będą podmioty inne niż krajowe).

Komentarz

Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →