Skarga do WSA w Lublinie
K. K. (dalej: Skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (organ odwoławczy) z grudnia 2020 r., utrzymującą w mocy decyzję Marszałka Województwa (organ pierwszej instancji) w przedmiocie unieważnienia praktycznego egzaminu państwowego w zakresie prawa jazdy kategorii C. W skardze Skarżący zgłosił wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Skarżący podniósł, że wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest uzasadniony okolicznościami związanymi z niebezpieczeństwem wyrządzenia mu znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Skarżący zostanie bowiem pozbawiony uprawnień do poruszania się pojazdami. Pozbawienie go takiego uprawnienia rodzi oczywiste konsekwencje w postaci całkowitej niemożliwości legalnego prowadzenia pojazdów określonej kategorii. W konsekwencji powyższego Skarżący nie będzie mógł całkowicie wykonywać pracy zarobkowej w zawodzie kierowcy, która jest niezbędna dla koniecznego utrzymania tak Skarżącego, jak i jego rodziny. Tym samym brak wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji powoduje (w ocenie Skarżącego) niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody nie tylko majątkowej, ale również niemajątkowej.
Z uzasadnienia WSA w Lublinie
Rozpatrując przedmiotowy wniosek WSA w Lublinie wskazał na art. 61 § 1 ustawy z 30.8.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325, dalej: PostAdmU), zgodnie z którym wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednocześnie wskazał, że w myśl art. 61 § 3 PostAdmU, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
WSA w Lublinie wyjaśnił, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu do czasu wydania orzeczenia w sprawie przez sąd administracyjny stanowi formę tzw. ochrony tymczasowej, mającej na celu ochronę skarżącego przed potencjalnym zaistnieniem sytuacji, w której akt oceniony jako wadliwy przez sąd został już faktycznie wykonany, z czym wiążą się niekorzystne konsekwencje w postaci znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Instytucja ta ma charakter wyjątku od zasady przewidującej, że ostateczna decyzja administracyjna korzysta z domniemania zgodności z prawem i podlega wykonaniu. Katalog przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu jest zamknięty, zaś obowiązek ich uprawdopodobnienia spoczywa na stronie. Sąd ocenia jedynie, czy w istocie wskazana przez stronę szkoda ma znaczny rozmiar lub istnieje niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W tym celu strona skarżąca winna tak określić ewentualną szkodę lub w taki sposób wskazać skutki, które nastąpiłyby w związku z wykonaniem aktu, by sąd mógł stwierdzić w oparciu o konkretne dane, że wielkość szkody jest znaczna, a skutki trudne do odwrócenia. Chodzi tu o taką szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wyrównana przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia. W orzecznictwie sądów administracyjnych zwraca się uwagę, że do wykazania, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, nie jest wystarczający sam wywód strony. Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do strony wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. Twierdzenia powinny być poparte materiałem dowodowym. Natomiast brak wyczerpującego uzasadnienia wniosku uniemożliwia jego ocenę (postanowienie NSA z 18.5.2004 r., FZ 65/04, Legalis).
Wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji – uzasadnienie
Mając powyższe na względzie WSA w Lublinie uznał, że złożony w niniejszej sprawie wniosek Skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, wydanej w przedmiocie unieważnienia praktycznego egzaminu państwowego w zakresie prawa jazdy kategorii C, nie zasługuje na uwzględnienie. Skarżący nie uprawdopodobnił bowiem, że w stosunku do niego zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie ma zatem podstaw do przyjęcia, że w sprawie zostały spełnione przesłanki wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji określone w art. 61 § 3 PostAdmU. Skarżący w żaden sposób nie uprawdopodobnił, że środki na konieczne utrzymanie siebie i swojej rodziny czerpie z pracy zarobkowej w charakterze kierowcy, a także że wykonywanie tej pracy zarobkowej jest zależne od posiadania uprawnień do kierowania pojazdami kategorii C. Zauważyć bowiem należy, że – zgodnie z wyjaśnieniami złożonymi w toku postępowania administracyjnego – Skarżący od 2013 r. ma prawo jazdy kategorii B. Jednocześnie Skarżący w żaden sposób nie określił, jak też nie uprawdopodobnił ewentualnego rozmiaru szkody majątkowej, która miałaby być następstwem wykonania zaskarżonej decyzji. Wniosek Skarżącego nie zawiera żadnych danych odnoszących się do rzeczywistej sytuacji majątkowej, czy stanu rodzinnego Skarżącego. W konsekwencji stwierdzić należy, że Skarżący we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie wykazał ani też nie uprawdopodobnił okoliczności, które mogłyby przemawiać za powstaniem tego rodzaju niebezpieczeństwa, o którym mowa w art. 61 § 3 PostAdmU. Same twierdzenia Skarżącego w tym zakresie nie są, zdaniem WSA w Poznaniu, wystarczające dla udzielenia tymczasowej ochrony, jaką jest wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Z powyższych względów, na podstawie art. 61 § 3 i 5 PostAdmU, WSA w Lublinie odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
W dotychczasowych rozstrzygnięciach zarówno sądy administracyjne, jak i NSA wielokrotnie wypowiadały się na temat obowiązku wnioskodawcy odpowiedniego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji administracyjnej, w tym w szczególności uprawdopodobnienia w nim zaistnienia w sprawie jednej z przesłanek przyznania ochrony tymczasowej. Także WSA w Lublinie wskazał, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest wyjątkiem od zasady wykonalności ostatecznych decyzji administracyjnych i podjęcie takiego rozstrzygnięcia może nastąpić jedynie z zachowaniem ustawowych wymogów. WSA w Lublinie zwrócił także uwagę na obowiązek wnioskodawcy – jako inicjatora postępowania w tym zakresie – odpowiedniego skonstruowania omawianego wniosku i załączenia do niego stosownych dokumentów, oświadczeń, itp. celem poparcia prezentowanego stanowiska.
