Odrzucenie skargi
M.O. został wezwany do uzupełnienia braków formalnych skargi na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego poprzez nadesłanie dwóch odpisów skargi oraz wskazanie swojego numeru PESEL w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. W wyznaczonym terminie skarżący podał numer PESEL drogą mailową, załączając dwie kopie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę podkreślając, że M.O. został pouczony o warunkach wnoszenia pism, wynikających z art. 12b § 2 i art. 83 § 3-5 ustawy z 30.8.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej: PostAdmU). W ocenie Sądu korespondencji przesłanej drogą mailową nie można uznać za prawidłowe uzupełnienie braków formalnych skargi. Dla skutecznego wniesienia pisma do sądu drogą elektroniczną konieczne jest nadesłanie go za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej sądu, zlokalizowanej na elektronicznej platformie usług administracji publicznej (ePUAP). M.O. wniósł zażalenie twierdząc, że odrzucenie skargi było bezpodstawne. Sąd mógł uzyskać PESEL skarżącego z akt sprawy albo państwowych baz danych, do których ma dostęp. Sąd dysponował też możliwością wykonania odpisów skargi we własnym zakresie. Dodatkowo skarżący stwierdził, że odpowiadając na wezwanie zastosował do pouczenia pracownika Sądu, które, jak się okazało, było nieprawidłowe.
Wnoszenie do sądu dokumentów elektronicznych
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie M.O. Stwierdził, że niedołączenie przez skarżącego wymaganej liczby odpisów skargi i nienadesłanie numeru PESEL to braki formalne, uniemożliwiające nadanie skardze prawidłowego biegu. Dlatego wezwanie skierowane do skarżącego było zasadne. Jak wyjaśniono 31.5.2019 r. wszedł w życie art. 4 ustawy z 10.1.2014 r. o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r. poz. 183). Na mocy tego przepisu dopuszczono możliwość wnoszenia pism do sądu administracyjnego w formie dokumentów elektronicznych, podpisanych przez stronę, jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym (zob. postanowienie NSA z 12.12.2019 r., I GZ 412/19, Legalis). Oznacza to, że dla skutecznego dokonania czynności procesowej poprzez złożenie dokumentu elektronicznego wymagane jest zachowanie właściwej formy, przewidzianej w przepisach PostAdmU. Korespondencja przesłana przez skarżącego mailem nie spełniała wymogów określonych przez ustawodawcę. Nadesłane pocztą elektroniczną pisma (pismo przewodnie zawarte w treści maila oraz załącznik w postaci zdjęcia skargi) nie zostały podpisane w sposób, o którym mowa w art. 46 § 2 PostAdmU, tj. kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym. Te zasady dotyczące podpisu, zgodnie z art. 46 § 2b PostAdmU, stosuje się również do załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego (zob. uchwała NSA z 6.12.2021 r., I FPS 2/21, Legalis). Skoro M.O. zdecydował się na uzupełnienie braków drogą elektroniczną, to powinien to uczynić w sposób, o jakim mowa w art. 12b § 2 PostAdmU. Zgodnie z tym przepisem w postępowaniu dokumenty elektroniczne wnosi się do sądu administracyjnego przez elektroniczną skrzynkę podawczą. W celu wniesienia takiego pisma do sądu strona powinna posiadać konto na platformie ePUAP. Należy podkreślić, że pismo wysłane na adres elektroniczny sądu (adres e-mail), czyli z pominięciem elektronicznej skrzynki podawczej sądu, nie wywołuje skutków prawnych, które PostAdmU wiąże ze złożeniem pisma procesowego.
Odnosząc się do pozostałych zarzutów wskazanych w zażaleniu NSA podkreślił, że skarżący nie wskazał, w jakich dokumentach znajdujących się w dyspozycji Sądu został podanych jego numer PESEL. W uzasadnieniu postanowienia stwierdzono też, że na etapie oceny skutecznego uzupełnienia braków formalnych skargi nie ma znaczenia wskazywana przez skarżącego okoliczność związana z uzyskaniem telefonicznie w Sądzie nieprawidłowego pouczenia. Nieuzupełnienie braków jest bowiem obiektywnie zaistniałym faktem. Kwestia ewentualnych wprowadzających w błąd informacji przekazanych przez pracownika Sądu może stanowić podstawę oceny, ale na etapie wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →
