Opis stanu faktycznego
Skarżąca (zastępowana przez pełnomocnika) została wezwana do uzupełnienia wpisu sądowego od skargi w terminie siedmiu dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi. WSA stwierdził, że przesyłka zawierająca wezwanie była dwukrotnie awizowana: 9.7.2021 r. oraz 19.7.2021 r., a następnie 26.7.2021 r. zwrócono ją do WSA. Zgodnie z zarządzeniem z 10.11.2021 r. doręczenie przesyłki uznano za dokonane 23.7.2021 r. w trybie art. 73 ustawy z 30.8.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329; dalej: PostAdmU). WSA stwierdził, że wpis w kwocie zgodnej z wezwaniem został uiszczony 2.8.2021 r. Pełnomocnik Skarżącej wniósł zażalenie i podniósł, że przedmiotowa przesyłka zawierająca wezwanie do uzupełnienia wpisu nie została mu doręczona wskutek niepozostawienia przez pracownika spółki zajmującej się świadczeniem usług pocztowych pierwszego zawiadomienia o możliwości odbioru przesyłki w wyznaczonym punkcie, co skutkowało nieodebraniem przesyłki w terminie i zwrotem korespondencji do Sądu.
Stanowisko WSA
Pełnomocnik Skarżącej złożył dodatkowe wyjaśnienia i wniósł o przeprowadzenie dowodów na okoliczność niepozostawienia awiza 9.7.2021 r. WSA odrzucił skargę na decyzję SKO w przedmiocie udzielenia zezwolenia na zajęcie pasa drogowego oraz ustalenia opłaty. Stwierdził, że z pisma (…) S.A. wynika, że doręczyciel we wskazanych wyżej terminach, w wyniku nieobecności adresata wystawił zawiadomienie o możliwości odbioru przesyłki i umieścił je w skrzynce oddawczej adresata. Mając na uwadze zwrot przesyłki sądowej oraz treść pisma (…) S.A., WSA uznał, że doręczenie wezwania do uzupełnienia wpisu od skargi zostało dokonane 23.7.2021 r., i od tego dnia zaczął biec siedmiodniowy termin na uzupełnienie wpisu o brakującą kwotę. Skarżąca uzupełniła wpis 2.8.2021 r., czyli 3 dni po upływie terminu. Wobec tego skarga podlegała odrzuceniu, stosownie do art. 220 § 3 PostAdmU.
Skarżąca zarzuciła m.in., że WSA w istocie nie zebrał i nie dokonał wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego w kwestii kluczowej dla oceny skuteczności doręczenia Skarżącej wezwania do uiszczenia wpisu uzupełniającego od skargi, tj. w kwestii daty, w której rozpoczął bieg 14-dniowy termin do odbioru przesyłki pocztowej. Ograniczył się do bezkrytycznego przyjęcia stanowiska operatora pocztowego o prawidłowości czynności awizacji oraz doręczenia wezwania.
Stanowisko NSA
NSA uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania WSA. Zdaniem NSA stanowisko Skarżącej jest zasadne w zakresie, w jakim podnosi, że ustalone w sprawie okoliczności nie były wystarczające do przyjęcia skuteczności doręczenia wezwania do uiszczenia uzupełniającego wpisu od skargi w trybie art. 73 PostAdmU. Podkreślić należy, że pełnomocnik Skarżącej poinformował, że złożył reklamację wykonania usługi doręczenia przesyłki poleconej, w której znajdowało się wezwanie do uzupełnienia wpisu od skargi, załączając potwierdzenie operatora pocztowego o wpłynięciu reklamacji oraz wydruk korespondencji w sprawie tego zgłoszenia. Zarówno z tej korespondencji, jak i ze wskazanych pism procesowych wynika, że pełnomocnik Spółki zwracał uwagę na informacje uzyskane od zarządcy budynku, w którym prowadzi kancelarię, na podstawie których zapis kamer monitoringu wizyjnego z 9.7.2021 r. pokazuje, że listonosz nie wrzucił do skrzynki pocztowej lokalu pełnomocnika żadnego powiadomienia (awiza). W przywołanych pismach procesowych pełnomocnik Skarżącej wniósł o zwrócenie się przez WSA do zarządcy nieruchomości o udostępnienie nagrań z monitoringu wizyjnego wnętrza budynku. Pełnomocnik Spółki podkreślał przy tym, że zarządca nieruchomości odmówił mu udostępnienia zapisu wideo z próby doręczenia przedmiotowej przesyłki z uwagi na przepisy RODO, wskazując jednak, że nagranie zostało zabezpieczone na potrzeby wyjaśnienia sprawy i zostanie niezwłocznie przedstawione na wezwanie Sądu.
WSA ani nie zwrócił się do zarządcy nieruchomości, ani nie wezwał pełnomocnika Skarżącej do przedstawienia wyników wszczętego postępowania reklamacyjnego. 15.9.2021 r. zostało natomiast wydane zarządzenie nakazujące zwrócić się do (…) S.A. o wszczęcie postępowania wyjaśniającego w sprawie ustalenia dokładnych dat podjęcia prób doręczenia pełnomocnikowi Skarżącej przedmiotowej przesyłki. W odpowiedzi na to wezwanie (…) S.A. w piśmie z 19.10.2021 r. stwierdziła m.in., że listonosz w 9 i 19.7.2021 r. był pod wskazanym adresem, lecz w wyniku nieobecności adresata wystawił zawiadomienie o możliwości odbioru przedmiotowej przesyłki poleconej i umieścił je w skrzynce oddawczej adresata. To pismo (…) S.A. w zestawieniu z adnotacjami na kopercie zawierającej przedmiotową przesyłkę przekonało WSA o prawidłowości doręczenia wezwania w trybie art. 73 PostAdmU, a w konsekwencji do odrzucenia skargi z uwagi na nieuiszczenie uzupełniającego wpisu od skargi w terminie.
Zdaniem NSA stanowisko Sądu I instancji należy uznać za przedwczesne w świetle wyników postępowania reklamacyjnego, o zainicjowaniu którego pełnomocnik Skarżącej informował w pismach procesowych. Korespondencja pochodząca od (…) S.A., dotycząca przedmiotowej przesyłki, podważa jednoznaczność twierdzeń i oświadczeń tego operatora zawartych w piśmie skierowanym do WSA, na które powołuje się Sąd I instancji. W istocie odpowiedź operatora pocztowego na reklamację jest różna w zależności od tego, kto domaga się wyjaśnień odnośnie prawidłowości doręczenia przesyłki, mimo że zarówno w reklamacji pełnomocnika Skarżącej, jak i w żądaniu wyjaśnień pochodzącym od WSA, wskazano na zarzut dotyczący awizowania przesyłki. W takiej sytuacji pismo (…) S.A. z 19.10.2021 r. nie może być podstawą oceny, że proces doręczenia przesyłki z odpisem zarządzenia wzywającego do uzupełnienia wpisu przebiegł zgodnie z prawem. Oznacza to, że kwestia ta nie została jak dotąd wyczerpująco wyjaśniona i wymaga podjęcia w tym zakresie dodatkowych czynności przez Sąd I instancji. Wiarygodne wyjaśnienie powyższych okoliczności będzie również wymagało zwrócenia się do zarządcy budynku, w którym znajduje się lokal pełnomocnika Skarżącej, o udzielenie informacji dotyczących nagrań z monitoringu wizyjnego wnętrza budynku.
Wyrok NSA ma niezwykle doniosłe znaczenie pod względem procesowym. Niedochowanie terminu wyznaczonego do dokonania czynności w postępowaniu ma daleko idące skutki, w tym – odrzucenie skargi. Zasługujące na aprobatę jest stanowisko NSA, postulujące konieczność weryfikacji przez sąd, czy listonosz rzeczywiście dostarczył awizo; w tym celu wskazane jest nawet sięgnięcie do monitoringu budynku. Sytuacja, w której awizo nie jest pozostawiane w skrzynce odbiorcy, absolutnie nie powinna mieć miejsca. Dlatego NSA słusznie uznał, że nie ma żadnych podstaw, aby odmówić zasadności dokonania wszechstronnej weryfikacji okoliczności faktycznych, zamiast poprzestawać na samych twierdzeniach spółki zajmującej się usługami pocztowymi.
Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →