Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z 6.12.2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 143; dalej: AkcyzU) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych. Wyrobami akcyzowymi są zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt. 1 AkcyzU wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie. Te dwie ostatnie kategorie znalazły się w katalogu wyrobów akcyzowych stosunkowo niedawno. I właśnie ich dotyczyć ma daleko idąca zmiana przepisów.
Płyn do papierosów elektronicznych – szersza definicja
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt. 34 AkcyzU papierosy elektroniczne to urządzenia jednorazowego albo wielokrotnego użytku, służące do spożywania za pomocą ustnika pary powstającej z płynu do papierosów elektronicznych, wyposażone w szczególności w kartridże lub zbiorniki. Papierosy elektroniczne to urządzenia, a więc same w sobie nie podlegają one akcyzie. Akcyza obciąża bowiem (standardowo określone) zdarzenia dotyczące płynu do papierosów elektronicznych, w tym m.in. produkcję płynu do papierosów elektronicznych, a więc jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także rozlew (art. 99b ust. 1 AkcyzU).
Zgodnie z obecną definicją wyrażoną w art. 2 ust. 1 pkt. 35 AkcyzU płynem do papierosów elektronicznych jest roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym baza do tego roztworu zawierająca glikol lub glicerynę.
Definicja ta ma ulec daleko idącemu rozszerzeniu. Zgodnie z propozycją Ministerstwa Finansów za roztwór przeznaczony do wykorzystania w papierosach elektronicznych uważany ma być każdy roztwór, który jest nie tylko używany – ale ze względu na jego zasadniczy charakter, skład i właściwości fizykochemiczne – może być użyty w papierosach elektronicznych, w szczególności, gdy jest oferowany do sprzedaży lub sprzedawany w specjalistycznych sklepach bądź punktach sprzedaży z wyrobami tytoniowymi, płynami do papierosów elektronicznych, wyrobami nowatorskimi i ich substytutami oraz urządzeniami i akcesoriami do używania tych wyrobów akcyzowych, oraz w Internecie.
Ministerstwo Finansów uzasadnia zmianę licznymi doświadczeniami z kontroli skarbowych, w których identyfikowane były przypadki unikania opodatkowania akcyzą płynu do papierosów elektronicznych. Chodzi zapewne przede wszystkim o wyroby, które ze względu na swój skład surowcowy albo formę opakowania, czy wreszcie miejsce sprzedaży w wyspecjalizowanych punktach mogły być użyte bezpośrednio jako płyn do papierosów elektronicznych albo jako baza do sporządzenia tego roztworu, a więc różnego rodzaju aromaty i olejki, które przez sprzedawców deklarowane były jako wyroby absolutnie nieprzeznaczone do papierosów elektronicznych (np. jako aromat do kominków, wkład do świeczek zapachowych czy odświeżacz powietrza).
Komentarz
Celem Ministerstwa Finansów jest więc likwidacja szarej strefy i umożliwienie organom kontrolnym i podatkowym wykazania, że sprzedawca płynów do e-papierosów jedynie dla pozoru wskazywał przeznaczenie tych wyrobów do celów nieopodatkowanych. Ministerstwo Finansów twierdzi więc, że zmiana jedynie doprecyzowuje definicję płynu do papierosów elektronicznych. Nie jest to do końca słuszne twierdzenie. Zmianie ulegnie bowiem istota tej definicji. Nie będzie ona opierać się na „przeznaczeniu do wykorzystania”, ale na „możliwości użycia”. To oczywiste rozszerzenie pojęcia i oparcie jej konstrukcji na stanie hipotetycznym. Nie jest to konstrukcja, która w prawie podatkowym znajduje uznanie. Dlaczego bowiem sankcjonować (opodatkowywać) stany hipotetyczne? Jeśli np. sprzedawca wkładu do kominka w najlepszej wierze sprzedaje roztwór z takim właśnie przeznaczeniem, poniesie istotny ciężar administracyjny z samego tylko faktu, że nabywca „może (hipotetycznie) użyć” roztworu do papierosów elektronicznych. Przypomnijmy, że nie chodzi tylko o samą konieczność zapłaty akcyzy. Zdecydowanie większym wyzwaniem jest wypełnianie innych obowiązków akcyzowych, na czele z prowadzeniem składu podatkowego i stosowaniem procedury zawieszonego poboru akcyzy. Dla drobnych producentów roztworów to może być obowiązek nie do wypełnienia. Istnieje obawa, że organy podatkowe będą ww. przepis (o ile wejdzie wżycie w takiej formie) interpretować szeroko.
Czy zatem każdy producent płynów potencjalnie nadających się do wykorzystania w papierosach elektronicznych powinien szykować się na konieczność wypełniania obowiązków akcyzowych? Niekoniecznie – przede wszystkim nadal niezbędnym elementem definicji płynu do papierosów elektronicznych będzie „roztwór”, a więc mieszanina przynajmniej dwóch substancji. Baza do roztworu nadal powinna zawierać glikol lub glicerynę. Nawet roztwory na wczesnym etapie wytwarzania mogą „wypaść” poza rozszerzoną definicję, jeśli dopiero na późniejszych etapach przetwarzania zyskają możliwość użycia w papierosach elektronicznych. Jest duża szansa, że nie znajdą się w niej (i nie będą podlegać opodatkowaniu akcyzą) przynajmniej niektóre olejki CBD. Wnioski płynące m.in. z interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 4.3.2021 r., 0111-KDIB3-3.4013.2.2021.2.JS, Legalis, zachowają aktualność. W trudniejszej sytuacji znajdą się np. producenci aromatów, choć mówiąc uczciwie, uzyskiwane przez nich interpretacje indywidualne Dyrektora KIS (np. z 20.1.2021 r., 0111-KDIB3-3.4013.222.2020.1.JS, Legalis) i tak dawały złudną i iluzoryczną ochronę. Historia zatacza koło – z podobnym wyzwaniem zmagają się podmioty wytwarzające produkty stanowiące substytuty papierosów czy tytoniu do palenia. Jeśli spełniają one kryteria dla papierosów czy tytoniu, są tak właśnie traktowane nawet wówczas, gdy nie zawierają tytoniu. (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8.7.2014 r., ILPP3/443-63/14-2/TK, Legalis, w zakresie akcyzy od majeranku).
Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →
