Skarga na decyzję Dyrektora IAS

W piśmie z 16.1.2023 r. J.A. (dalej: Strona skarżąca) zaskarżyła do WSA w Łodzi decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej: Dyrektor IAS) z 15.12.2022 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2017 r. Przedmiotowa skarga została wniesiona w formie dokumentu elektronicznego przez elektroniczną skrzynkę podawczą Dyrektora IAS.

W wykonaniu zarządzenia Sądu WSA w Łodzi z 15.2.2023 r. pełnomocnik Strony skarżącej został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi, poprzez: (i) wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia, (ii) złożenie pełnomocnictwa lub jego uwierzytelnionego odpisu do działania w imieniu Strony skarżącej przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi, zgodnie z art. 35 ustawy z 30.8.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259; dalej: PostAdmU) oraz (iii) wskazanie numeru PESEL Strony skarżącej, zgodnie z art. 46 § 2 pkt. 1 lit. b) PostAdmU. Przedmiotowe wezwanie zostało wysłane za pośrednictwem portalu ePUAP.

Jak wynika z wydruku urzędowego poświadczenia doręczenia (UPD) pełnomocnik Strony skarżącej nie odebrał wskazanego wyżej wezwania i zostało ono uznane za doręczone 3.3.2023 r.

Obligatoryjne elementy skargi do sądu administracyjnego

WSA w Łodzi uznał, że skarga na decyzję Dyrektora IAS podlega odrzuceniu z względów wskazanych poniżej.

W pierwszej kolejności WSA w Łodzi wskazał obligatoryjne, wyliczone ustawowo elementy pisma, jakim jest skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Stosownie do art. 57 § 1 PostAdmU skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym.

Następnie WSA w Łodzi zaakcentował konsekwencje braków formalnych i fiskalnych skargi, a także skutki braku ich terminowego uzupełnienia. Jeżeli bowiem pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, to art. 49 § 1 PostAdmU obliguje przewodniczącego wydziału wojewódzkiego sądu administracyjnego do wezwania strony do jego uzupełnienia w terminie siedmiu dni. W przypadku nieuzupełnienia skargi w wyznaczonym terminie, skarga zgodnie z art. 58 § 1 pkt. 3 i § 3 PostAdmU podlega odrzuceniu w formie postanowienia, które może zostać wydane na posiedzeniu niejawnym.

Przenosząc powyższe regulacje prawne na stan faktyczny ustalony w rozpatrywanej sprawie, WSA w Łodzi wskazał, że pełnomocnik Strony skarżącej został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi na decyzję Dyrektora IAS poprzez: (i) wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia, (ii) złożenie pełnomocnictwa lub jego uwierzytelnionego odpisu do działania w imieniu Strony skarżącej przed wojewódzkim sądem administracyjnym lub przed sądami administracyjnymi zgodnie z art. 35 PostAdmU oraz (iii) wskazanie numeru PESEL Strony skarżącej.

W tym kontekście WSA w Łodzi wskazał, że wymóg wskazania wyliczonych w wezwaniu elementów skargi wynika wprost z PostAdmU. Zgodnie bowiem z art. 46 § 2 pkt. 1 lit. b) PostAdmU pismo strony, gdy jest pierwszym pismem w sprawie, powinno zawierać numer PESEL strony wnoszącej pismo, będącej osobą fizyczną, oraz numer PESEL jej przedstawiciela ustawowego, jeżeli są obowiązani do jego posiadania albo posiadają go, nie mając takiego obowiązku. Z kolei, jak wynika z art. 215 § 1 PostAdmU, w każdym piśmie wszczynającym postępowanie sądowe w danej instancji należy podać wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli od tej wartości zależy wysokość opłaty. Natomiast stosownie do art. 37 § 1 PostAdmU pełnomocnik obowiązany jest przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa.

Beck Akademia - praktyczne szkolenia online - sprawdź aktualny harmonogram Sprawdź

Zasady doręczania korespondencji sądowej elektronicznie

W dalszej kolejności WSA w Łodzi wskazał na regulacje dotyczące zasad doręczania korespondencji sądowej za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Jak bowiem stanowi art. 74a § 1 pkt 1 PostAdmU, doręczenie pism przez sąd następuje za pomocą środków komunikacji elektronicznej, jeżeli strona wniosła pismo w formie dokumentu elektronicznego przez elektroniczną skrzynkę podawczą sądu lub organu, za pośrednictwem którego składane jest pismo.

W przypadku zaś nieodebrania pisma w formie dokumentu elektronicznego, jak ma to miejsce w niniejszej sprawie, sąd po upływie siedmiu dni, licząc od dnia wysłania zawiadomienia, przesyła powtórne zawiadomienie o możliwości odebrania tego pisma (art. 74a § 6 PostAdmU). W przypadku nieodebrania pisma, doręczenie uważa się za dokonane po upływie czternastu dni, licząc od dnia przesłania pierwszego zawiadomienia (art. 74a § 8 PostAdmU).

Mając powyższe na uwadze, WSA w Łodzi wskazał, że, jak wynika z akt sprawy, opisane wezwanie do usunięcia braków formalnych skargi zostało przesłane pełnomocnikowi Strony skarżącej za pośrednictwem platformy ePUAP. Pierwsza próba doręczenia tego pisma nastąpiła 16.2.2023 r., druga zaś – 24.2.2023 r. Ponieważ pełnomocnik Strony skarżącej nie odebrał przedmiotowego wezwania w myśl art. 74a § 8 PostAdmU, należy więc uznać, że zostało ono doręczone w drodze fikcji 3.3.2023 r. Do dnia wydania niniejszego postanowienia żaden z opisanych braków nie został uzupełniony.

W tym stanie rzeczy WSA w Łodzi, na podstawie art. 58 § 1 pkt. 3 PostAdmU orzekł jak w sentencji, a mianowicie odrzucił skargę na decyzję Dyrektora IAS.

Komentarz

W analizowanym rozstrzygnięciu WSA w Łodzi wypowiedział się na temat możliwość dokonywania przez sąd administracyjny doręczeń pism w postępowaniu sądowoadministracyjnym przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej (tu: platformy ePUAP). Mając na uwadze ustalony stan faktyczny, WSA w Łodzi wskazał, że w niniejszej sprawie wątpliwości nie budzi istnienie woli Strony skarżącej do wykorzystania doręczeń elektronicznych. Wniosła ona bowiem pismo w formie dokumentu elektronicznego przez elektroniczną skrzynkę podawczą sądu lub organu, za pośrednictwem którego składane jest pismo, co stanowi jedną z ustawowych przesłanek dokonywania doręczeń drogą elektroniczną i obliguje sąd do korzystania z niej. WSA w Łodzi skoncentrował się na zastępczym trybie tego doręczenia, który ma zastosowanie w sytuacji, gdy nie ma możliwości doręczenia właściwego pisma za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Dla skuteczności takiego doręczenia niezbędne jest kumulatywne spełnienie czterech łącznych, ustawowych przesłanek, a mianowicie:

  1. Właściwe doręczenie pisma w formie dokumentu elektronicznego okazało się nieskuteczne – w praktyce oznacza to te sytuacje, w których adresat pisma go nie odebrał;
  2. Pismo pozostawało do odbioru pod adresem elektronicznym, z którego adresat może pobrać pismo, i pod którym powinien on dokonać potwierdzenia doręczenia pisma, który to adres wskazany jest w treści pierwotnego zawiadomienia o możliwości odbioru pisma przez okres 14 dni;
  3. Przesłanie po upływie 7 dni, licząc od dnia wysłania pierwotnego zawiadomienia o wysłaniu pisma w formie dokumentu elektronicznego, sąd administracyjny przesłał powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru tego pisma;
  4. Pismo to uważa się za skutecznie doręczone z chwilą upływu 14 dni, liczonych od dnia przesłania pierwotnego zawiadomienia o możliwości odebrania pisma w formie dokumentu elektronicznego.

Z ustalonego w niniejszej sprawie stanu faktycznego wynika, że doszło w niej do skutecznego doręczenia pisma sądowego (tu: wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi na decyzję Dyrektora IAS) w trybie doręczenia zastępczego, o którym mowa w art. 74a § 8 PostAdmU.

Wszystkie aktualności n.ius® po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Kup online, korzystaj od razu! Sprawdź

Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →