Wyrównanie strat
Sprawa dotyczyła spółki ze 100-proc. udziałem miasta. We wniosku o interpretację spółka wyjaśniła, że ma zapewnić ciągłość lokalnego transportu zbiorowego na terenie miasta oraz gmin, które zawarły porozumienie komunalne. Usługi mają charakter publiczny i wysokość cen (opłat) za nie ustala rada miasta. Ceny biletów nie są uzależnione od rzeczywistych kosztów powierzonego spółce zadania. Straty z tym związane są rekompensowane z budżetu samorządu. Spółka chciała się upewnić, że nie musi rekompensaty wliczać do podstawy opodatkowania VAT.
Fiskus doszedł jednak do przekonania, że opisane rekompensaty przyznane na zasadach rozporządzenia (WE) nr 1370/07 to wynagrodzenie za usługi zwiększające podstawę opodatkowania z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.
Rację spółce przyznał dopiero WSA w Krakowie. Przypomniał, że dotacje (subwencje) wchodzą do podstawy opodatkowania VAT wyłącznie wtedy, gdy w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane ze świadczeniem usług i wpływają na jej cenę. Tymczasem sporna rekompensata ma na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności operatora i nie można jej powiązać z konkretnymi czynnościami opodatkowanymi VAT.
Celem takich dofinansowań jest pokrycie strat związanych z tego rodzaju działalnością, ewentualnie uzyskanie rozsądnego zysku.
Brak związku
Wprawdzie wpływ rekompensaty na cenę świadczonych usług istnieje, ale, jak tłumaczył w pisemnym uzasadnieniu sędzia Piotr Głowacki, nie może być oceniany jako bezpośredni. Jest na tyle odległy, że w sposób bezpośredni nie kształtuje ceny usług na rzecz konkretnych nabywców, tj. pasażerów. W konsekwencji, zdaniem WSA, sporna rekompensata nie stanowi podstawy opodatkowania VAT.
Wyrok nie jest prawomocny.
Adam Bartosiewicz, radca prawny, doradca podatkowy, wspólnik w kancelarii EOL
Prezentowany wyrok jest trafny. Prawidłowo sąd skonstatował, że otrzymywane przez przedsiębiorstwo dotacje nie wpływają „bezpośrednio” na cenę świadczonych usług. Dopłaty te mają charakter dofinansowania do kosztów. Wprawdzie odzwierciedlają one również wolumen wykonanych usług – dopłata do wozo- czy pociągokilometra. Jednak środki komunikacji w różnych godzinach jeżdżą w różny sposób zapełnione, a podróżni korzystają z różnych biletów, tj. czasowych, jednorazowych, okresowych. To powoduje, że nie jest możliwe określenie kwoty dopłat przypadających na poszczególne usługi. Sam zaś fakt, że dopłaty generalnie wpływają na cenę świadczonych usług, obniżając ją dla klientów końcowych, nie wystarcza do uznania ich za wchodzące do podstawy opodatkowania i w konsekwencji za opodatkowane. Podkreślił to TSUE choćby w wyroku w sprawie C-184/00.
Sygnatura akt: I SA/Kr 12/21
