• Projekt 16.3.2021 r. został skierowany do I czytania w komisjach. Przewiduje się, by jego regulacje, w wersji zaaprobowanej przez Sejm, Senat oraz Prezydenta RP, weszły w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.

Procesowanie ze Skarbem Państwa albo niższe odszkodowanie

W obecnym stanie prawnym, jedyną ścieżką przedsiębiorców mogącą podreperować ich sytuację finansową jest próba dochodzenia odszkodowania od Skarbu Państwa wskutek poniesienia szkody wywiedzionej na podstawie art.  417, 4171 czy art. 4172 KC. Motywem, który przyświecał legislatorowi do wprowadzenia zmian nadanych projektem ustawy, była okoliczność niewprowadzenia przez rząd na terenie kraju stanu klęski żywiołowej, w konsekwencji której przedsiębiorcy nie korzystają w aktualnych warunkach ze szczególnych instrumentariów prawnych, jakie gwarantuje ustawa z 22.11.2002 r. o wyrównywaniu strat majątkowych wynikających z ograniczenia w czasie stanu nadzwyczajnego wolności i praw człowieka i obywatela (Dz.U. z 2002 r. Nr 233 poz. 1955). Wejście w życie deliberowanego projektu zarysowałoby przedsiębiorcom dwutorowe działanie – możność zawnioskowania o niższe odszkodowanie na jej gruncie tj. do 70% poniesionej szkody majątkowej, bądź też wystąpienie z powództwem przeciwko Skarbowi Państwa, przy czym uzyskanie prawa w oparciu o jedną podstawę prawną, niwelowałoby zasądzenie drugiego z odszkodowań. Proponuje się, aby roszczenie o odszkodowanie służyło za szkodę majątkową poniesioną od dnia wprowadzenia ustawowych ograniczeń, nakazów lub zakazów. Nie będzie ono przysługiwać, jeżeli szkoda majątkowa powstałaby wyłącznie z winy poszkodowanego lub z winy osoby trzeciej.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Komentarz. Skonfiguruj Twój System Legalis! Sprawdź

Tylko na wniosek

Odszkodowania, zgodnie z założeniami, mogłyby zostać przyznane, o ile postępowanie zainicjowałby poszkodowany przedsiębiorca wnosząc do organu pisemny wniosek. Tylko na jego podstawie wojewoda właściwy ze względu na miejsce powstania szkody majątkowej (bądź, gdy szkoda objęłaby terytorium dwóch lub więcej województw – wojewoda, do którego sprawa została skierowana jako pierwsza; bądź w razie niemożności ustalenia właściwości – Wojewoda Mazowiecki) wydałby ostateczną decyzję przyznającą lub odmawiającą prawa. Termin na załatwienie sprawy po stronie organu wynosiłby 3 miesiące od dnia złożenia wniosku, a wypłaty stosownych kwot rekompensujących szkody trafiłyby na rachunek przedsiębiorców w ciągu 30 dni od dnia doręczenia im stosownej decyzji (art. 4 – 5 projektu ustawy).

Środki odwoławcze

Trzydzieści dni – taki termin przewiduje projekt ustawy na złożenie powództwa do sądu powszechnego w przypadku, gdy przedsiębiorca otrzyma ostateczną decyzję w sprawie odszkodowania. Pozew mógłby zatem złożyć zarówno, przedsiębiorca, któremu odmówiono prawa do odszkodowania, jak i ten, na rzecz którego zasądzono kwotę niższą niż 70% oszacowanej we wniosku wysokości szkody majątkowej pomniejszonej o równowartość już udzielonej bezzwrotnej pomocy na podstawie przepisów odrębnych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2.  W razie ziszczenia się drugiej z opcji, przedsiębiorcy zostałaby wypłacona kwota, jak w decyzji, mimo wszczęcia procedury sądowej – wniesienie powództwa, ma bowiem nie wstrzymywać jej wykonania. Ustawodawca konstytuuje ponadto, że pozew o odszkodowanie zwolniony byłby z opłaty.

Przedawnienie

Roszczenie o odszkodowanie miałoby się zaś przedawniać z upływem roku od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o powstaniu szkody majątkowej. W każdym zaś przypadku roszczenie przedawniłoby się z upływem trzech lat od dnia zniesienia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2. Początek biegu przedawnienia rozpocząłby się nie wcześniej niż w dniu wejścia w życie ustawy – art. 7 projektu.

Wszystkie aktualności n.ius® po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Przetestuj. Sprawdź