Na sądową wokandę trafił spór dotyczący opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi za lata 2020-2022. Skarżący, właściciel nieruchomości zamieszkałej w gminie, nie złożył deklaracji o wysokości opłat za odpady komunalne w wymaganym terminie. Wójt gminy, na podstawie art. 6h i art. 6o ustawy z 13.9.1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 399; dalej: CzystGmU), wszczął z urzędu postępowanie i określił wysokość opłat w drodze decyzji administracyjnej.

Skarżący twierdził, że nie widzi podstawy prawnej do ponownego składania deklaracji, ponieważ płacił za wywóz śmieci innemu, prywatnemu podmiotowi. Argumentował, że od 2018 r. gmina nie odbierała odpadów z jego posesji mimo terminowego wystawiania śmieci. Zarzucił także władzom gminy złośliwość i działania o podtekście politycznym, wskazując, że konflikt wynikał z jego kandydatury na radnego.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze podtrzymało decyzję organu I instancji, wskazując że opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi ma charakter publicznoprawny i nie jest uzależniona od faktycznego odbioru odpadów. Obowiązek jej ponoszenia wynika z art. 6h CzystGmU i dotyczy wszystkich właścicieli nieruchomości zamieszkałych, niezależnie od dodatkowych umów z podmiotami prywatnymi. Skarżący nie dopełnił obowiązku złożenia deklaracji, co uzasadniło wydanie decyzji na podstawie art. 6o CzystGminU. SKO podkreśliło także, że skarżący nie złożył formalnych reklamacji dotyczących niewłaściwego odbioru odpadów, co obciążało go jako właściciela nieruchomości. Uchwały rady gminy, będące aktami prawa miejscowego, stanowiły dodatkową podstawę do ustalenia wysokości opłat. Argumenty skarżącego dotyczące sporu politycznego czy zawarcia umowy z firmą prywatną nie zwalniały go z obowiązku ponoszenia opłaty na rzecz gminy.

Sektor publiczny – Sprawdź aktualną listę szkoleń Sprawdź

Mężczyzna nie pogodził się z takim obrotem sprawy i zaskarżył wydane decyzje do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. Organ ten w wyroku z 12.9.2024 r., I SA/Rz 231/24, Legalis, oddalił skargę, uznając, że zarówno decyzja wójta gminy, jak i SKO, były zgodne z przepisami prawa. Sąd podkreślił, że obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi wynika wprost z art. 6h CzystGmU i nie jest uzależniony od faktycznego odbioru odpadów. Właściciel zamieszkałej nieruchomości musi uiszczać opłatę, niezależnie od tego, czy usługa odbioru odpadów została wykonana zgodnie z oczekiwaniami.

Sąd wskazał, że skarżący nie dopełnił obowiązku złożenia deklaracji o wysokości opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, co nakazuje art. 6m CzystGmU. W razie braku deklaracji wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest zobowiązany, zgodnie z art. 6o CzystGmU, do wydania decyzji określającej wysokość opłaty na podstawie dostępnych danych lub szacunków. WSA potwierdził, że działania organu były w pełni zgodne z prawem, ponieważ skarżący przez lata 2020-2022 nie wywiązał się z tego obowiązku.

Sąd nie podzielił argumentu skarżącego, że zawarcie umowy z prywatnym podmiotem zwalnia go z obowiązku ponoszenia opłat na rzecz gminy. Organ wskazał, że system gospodarowania odpadami ma charakter obligatoryjny i obejmuje wszystkich właścicieli nieruchomości zamieszkałych. Umowa z firmą prywatną może być dodatkowym rozwiązaniem, ale nie wpływa na obowiązek ponoszenia opłat publicznoprawnych na rzecz gminy.

Podniesione przez skarżącego zarzuty dotyczące rzekomego niewłaściwego odbioru odpadów przez gminnego wykonawcę również zostały odrzucone. WSA zauważył, że skarżący nie złożył żadnej formalnej reklamacji na jakość usług, choć miał taki obowiązek jako właściciel nieruchomości. W tej sytuacji nie mógł skutecznie powoływać się na niewykonanie usługi jako podstawę do uchylenia obowiązku opłat.

Sąd odniósł się również do zarzutów politycznych i podtekstu konfliktu ze strony władz gminy, które według skarżącego miały na celu jego dyskredytację. WSA uznał te twierdzenia za bez znaczenia prawnego, ponieważ obowiązek ponoszenia opłat za odpady wynika bezpośrednio z przepisów ustawowych i uchwał rady gminy, a nie z intencji organów administracyjnych.

Podsumowując, WSA stwierdził, że organy administracyjne prawidłowo zastosowały przepisy prawa materialnego i proceduralnego. Ustalona opłata została wyliczona zgodnie z obowiązującymi uchwałami rady gminy, a skarżący nie przedstawił dowodów, które mogłyby skutkować uchyleniem decyzji. Sąd podkreślił, że opłata za gospodarowanie odpadami ma charakter przymusowy i publicznoprawny, a brak wywiązania się przez właściciela z obowiązków formalnych nie zwalnia go z konieczności jej uiszczania.

Wyrok WSA w Rzeszowie z 12.9.2024 r., I SA/Rz 231/24, Legalis

Wszystkie aktualności n.ius® po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Kup online, korzystaj od razu! Sprawdź

Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →