- Projektowana ustawa rozwiązać ma problem uciążliwości zapachowej poprzez ustalenie minimalnej odległości dla planowanego przedsięwzięcia sektora rolnictwa, którego funkcjonowanie może potencjalnie powodować taką uciążliwość zapachową.
- Celem ustawy jest zmniejszenie liczby konfliktów społecznych i zjawisk takich jak: depresja, problemy oddechowe, podrażnienie oczu i gardła, a także poprawa sytuacji ekonomicznej właścicieli działek sąsiednich poprzez wzrost wartości ich nieruchomości.
- Projekt ustawy (numer UD2) z 1.6.2021 r. przygotował Minister Klimatu i Środowiska. Projekt dostępny jest na stronie Rządowego Centrum Legislacji.
Uciążliwość zapachowa to pewien stan dyskomfortu, subiektywnie odczuwany przez człowieka w sferze fizycznej i psychicznej. Stan ten może być spowodowany uciążliwym zapachem unoszącym się w powietrzu. Uciążliwość ta uznawana jest za wynik oddziaływania źródeł emitujących związki odorowe, które są rozpoznawane przez receptory ludzkiego narządu węchu.
Planowane przedsięwzięcia objęte projektowaną ustawą
Projekt ustawy dotyczy planowanych w sektorze rolnictwa przedsięwzięć, których funkcjonowanie może wiązać się z powstaniem uciążliwości zapachowej. Planowanym przedsięwzięciem będzie budowa, przebudowa lub zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego, w którym będą lub są prowadzone chów lub hodowla zwierząt, w stosunku do którego jest wymagane uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Za większe przedsięwzięcia uznawane będą przedsięwzięcia dotyczące co najmniej 210 DJP czyli dużych jednostek przeliczeniowych inwentarza, wyznaczanych na podstawie współczynników przeliczeniowych sztuk zwierząt określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 60 ustawy z 3.10.2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 247 ze zm., dalej: ŚrodInfU). Z kolei za mniejsze przedsięwzięcie będzie uznawane przedsięwzięcie dotyczące mniej niż 210 DJP, jeśli w odległości mniejszej niż 210 metrów od tego przedsięwzięcia istnieje przedsięwzięcie w zakresie chowu lub hodowli zwierząt w liczbie nie mniejszej niż 40 DJP lub jest projektowane przedsięwzięcie w zakresie chowu lub hodowli zwierząt w liczbie nie mniejszej niż 40 DJP, w stosunku do którego wydano decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, decyzję o warunkach zabudowy lub decyzję o pozwoleniu na budowę albo postępowanie w sprawie wydania choćby jednej z tych decyzji zostało wszczęte i niezakończone, lub dokonano zgłoszenia zmiany sposobu użytkowania – a łączna liczba DJP dla wszystkich przedsięwzięć wynosi nie mniej niż 210 DJP.
Tereny i budynki od których należy zachować ustawową odległość
Projekt ustawy szczegółowo określa, od jakich budynków czy terenów należy zachować minimalną odległość lokując inwestycję uciążliwą zapachową. Będą to między innymi budynki mieszkalne i budynki o funkcji mieszkalnej, budynki użyteczności publicznej, a także budynki mieszkalne gospodarstwa agroturystycznego. Przedsięwzięcia uciążliwe zapachowo będą też musiały być odpowiednio oddalone od obszarów uzdrowiskowych, terenów sportowych czy też terenów rekreacyjno-wypoczynkowych. Również odpowiednia odległość będzie musiała być zachowana w sytuacji lokowania przedsięwzięć uciążliwych zapachowo w pobliżu parków narodowych lub parków kulturowych.
Trzeba pamiętać, że projektowane przepisy przewidują, że konieczność zachowania odpowiedniej odległości nie będzie dotyczyła jedynie już istniejących budynków mieszkalnych, budynków z funkcją mieszkalną, czy też budynków użyteczności publicznej i budynków mieszkalnych gospodarstw agroturystycznych, ale także planowanych budynków tego typu. Chodzi tutaj o budynki, w stosunku do których wydano decyzję o pozwoleniu na budowę albo dokonano zgłoszenia budowy, wobec którego organ administracji architektoniczno-budowlanej nie wniósł sprzeciwu.
Minimalna odległość
Minimalna odległość dla lokalizacji planowanej inwestycji uciążliwe zapachowo powinna być równa liczbie DJP wyrażonej w metrach w przypadku chowu lub hodowli zwierząt w liczbie nie mniejszej niż 210 DJP i nie większej niż 500 DJP albo też powinna być równa 500 metrom w przypadku chowu lub hodowli zwierząt w liczbie równej lub większej niż 500 DJP. Przy określaniu minimalnej odległości trzeba będzie zsumować liczbę DJP planowanego przedsięwzięcia oraz liczbę DJP przedsięwzięć sąsiednich i planowanych przedsięwzięć sąsiednich.
W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego minimalną odległość wyznaczać się będzie jako najkrótszy odcinek między linią rozgraniczającą teren przeznaczony na planowane przedsięwzięcie a budynkami, obszarami, obiektami, terenami i parkami wspomnianymi wyżej.
Wyjątki od stosowania minimalnej odległości
Projektowana ustawa przewiduje jednak pewne wyjątki i dopuszcza lokalizowanie planowanych przedsięwzięć uciążliwych zapachowo w mniejszej niż ustawowo odległości od budynków mieszkalnych. Warunkiem jest uzyskanie zgody wszystkich właścicieli albo użytkowników wieczystych budynków mieszkalnych albo budynków o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa, lub budynków mieszkalnych gospodarstw agroturystycznych. Projekt zastrzega także, że w sytuacji, gdy w odległości mniejszej niż 210 m od planowanego przedsięwzięcia znajduje się budynek mieszkalny wielorodzinny, planujący przedsięwzięcie w odległości mniejszej niż minimalna odległość musi uzyskać zgodę od wszystkich właścicieli lokali znajdujących się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym.
Organy zobligowane do uwzględniania minimalnej odległości
Projektowana ustawa dokładnie określa, które organy administracji są zobligowane do stosowania nowych przepisów o minimalnej odległości co do lokowania planowanych przedsięwzięć uciążliwych zapachowo. Organy gminy będą zobligowane do uwzględniania minimalnej odległości przy sporządzaniu i uchwalaniu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo ich zmian. Wojewoda zaś – podczas sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ponadto wojewoda i organy gminy będą musiały przestrzegać tych przepisów przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy. Również organy administracji architektoniczno-budowlanej będą do tego zobowiązane podczas wydawania decyzji o pozwoleniu na budowę oraz przy ocenie zasadności wniesienia sprzeciwu od zgłoszenia zmiany sposobu użytkowania. Nowe przepisy obejmą także organy związku metropolitalnego – przy sporządzaniu oraz uchwalaniu ramowego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego związku metropolitalnego albo jego zmian. Minimalną odległość w przypadku lokowania inwestycji uciążliwych zapachową będą także zobowiązane uwzględniać organy nadzoru budowlanego oraz organy wydające decyzje o środowiskowych uwarunkowaniach.
Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →