Wysokości stawek podatku
Określone przez radę gminy, w drodze uchwały, wysokości stawek podatku od nieruchomości od gruntów nie mogą przekroczyć rocznie następujących wartości.
W przypadku gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków – 1,16 zł od 1 m2 powierzchni.
W stosunku do gruntów pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami powierzchniowymi płynącymi jezior i zbiorników sztucznych – 5,79 zł od 1 ha powierzchni.
Jeśli chodzi o pozostałe grunty, w tym zajęte na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego, maksymalna stawka daniny została określona na 0,61 zł od 1 m2 powierzchni.
W przypadku gruntów niezabudowanych, objętych obszarem rewitalizacji, o którym mowa w ustawie z 9.10.2015 r. o rewitalizacji (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 485), i położonych na terenach, dla których miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową, usługową albo zabudowę o przeznaczeniu mieszanym obejmującym wyłącznie te rodzaje zabudowy (jeżeli od dnia wejścia w życie tego planu w odniesieniu do tych gruntów upłynął okres 4 lat, a w tym czasie nie zakończono budowy zgodnie z przepisami prawa budowlanego), ustalono górną granicę stawki podatku na 3,81 zł od 1 m2 powierzchni. Z kolei w stosunku do budynków lub ich części, w przypadku budynków mieszkalnych, maksymalna stawka daniny może wynieść 1,00 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej.
Dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej omawiana stawka wynosi 28,78 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej. W przypadku budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym górna granica daniny została ustalona na 13,47 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej.
Na potrzebę opodatkowania podatkiem od nieruchomości budynków związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, zajętych przez podmioty udzielające tych świadczeń, minister określił omawianą stawkę na 5,78 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej. W stosunku do pozostałych budynków, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego, przy nakładaniu daniny nie będzie można przekroczyć 9,71 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej.
Opłaty lokalne
Zmianie uległy także opłaty lokalne. Według wspomnianego obwieszczenia i zaktualizowanych nim przepisów stawka opłaty targowej pobierana za 2023 r. nie może przekroczyć 953,38 zł dziennie; stawka opłaty miejscowej w miejscowościach, o których mowa w PodLokU, nie może przekroczyć 2,80 zł dziennie, stawka opłaty miejscowej w miejscowościach posiadających status obszaru ochrony uzdrowiskowej nie może przekroczyć 3,94 zł dziennie; stawka opłaty uzdrowiskowej nie może przekroczyć 5,40 zł dziennie; stawka opłaty od posiadania psów nie może przekroczyć 150,93 zł rocznie od jednego psa; stawka części stałej opłaty reklamowej nie może przekroczyć 3,14 zł dziennie, a stawka części zmiennej opłaty reklamowej nie może przekroczyć 0,28 zł dziennie od 1 m2 pola powierzchni tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego, służących ekspozycji reklamy.
Podane wyżej kwoty są wyraźnie większe od obowiązujących w 2022 r., co przy ogłoszeniu wspomnianego obwieszczenia zostało uzasadnione inflacją. Stawki maksymalne podatków i opłat lokalnych wzrosły w stosunku do minionego roku o ok. 11,8% w porównaniu z rokiem 2022.
Dla przypomnienia, według art. 4 ust. 1 PodLokU podstawę opodatkowania dla gruntów stanowi powierzchnia, dla budynków lub ich części – powierzchnia użytkowa, a dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (z zastrzeżeniem ust. art. 4 ust. 4-6 PodLokU) – wartość ustalona na 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych – ich wartość z 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego. Zgodnie z art. 4 ust. 2 PodLokU powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się.
Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →
