Z pytaniem do fiskusa zwróciła się kobieta, która założyła ekologiczne ogrzewanie w trakcie prowadzonej budowy. We wniosku o interpretację wyjaśniła, że chciałaby skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej na podstawie art. 26h ust. 1 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., dalej: PDOFizU) w związku z montażem instalacji fotowoltaicznej w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, którego jest współwłaścicielką. Mikroinstalację kobieta podłączyła do sieci we wrześniu 2019 r., a kierownik budowy zakończył roboty budowlane 1.8.2019 r. wskazując tym samym, że budynek nadaje się do użytku. Miejscowy urząd skarbowy zakwestionował jednak prawo podatniczki do skorzystania z ww. ulgi, twierdząc, że wydatki na cel w postaci instalacji zostały poniesione jeszcze w trakcie trwania budowy.
Organ ten przyjął za wiążący termin 22 sierpnia, kiedy to złożono zawiadomienie o zakończeniu budowy i przystąpieniu do użytkowania budynku mieszkalnego, a wydatki na instalację zostały poniesione wcześniej. W związku z powyższym zaszła konieczność ustalenia, czy zakończenie robót budowlanych co do przedmiotowego budynku mieszkalnego nastąpiło z dniem wpisu kierownika budowy do dziennika budowy, tj. 1.8.2019 r., czy też z dniem złożenia zawiadomienia o zakończeniu budowy i przystąpienia do użytkowania budynku mieszkalnego, tj. 22.8.2019 r. Od ustalenia spełnienia przesłanki zakończenia budowy danego budynku zależy możliwość skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.
Kobieta doprecyzowała, iż do użytkowania obiektu budowlanego przystąpiła po faktycznym zakończeniu prac budowlanych, tj. 2.8.2019 r. Natomiast, po zawiadomieniu organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, organ w „formie milczącej” nie wniósł uwag i nie zgłosił sprzeciwu na jego użytkowanie w drodze decyzji. Faktura VAT, dokumentująca zakup i wykonanie montażu instalacji fotowoltaicznej, została wystawiona 19.8.2019 r. Poniesione przez kobietę wydatki związane były z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z 21.11.2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 22 ze zm.).
W wyniku zamontowania instalacji fotowoltaicznej nastąpiło zaspokojenie potrzeb domowych dotyczących zaopatrzenia w energię elektryczną.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 10.3.2021 r., 0113-KDIPT2-2.4011.1003.2020.3.MK, Legalis odmówił kobiecie prawa do skorzystania z ulgi. Pomimo rozbieżności podejściu do omawianego zagadnienia w orzecznictwie, urząd przyjął interpretację wskazującą dzień zakończenia budowy jako dzień złożenia zawiadomienia o zakończeniu budowy i przystąpienia do użytkowania budynku mieszkalnego, tj. 22.8.2019 r. Przyjmując tę datę, Organ wskazał, że w momencie wystąpienia o ulgę termomodernizacyjną przedmiotowy budynek mieszkalny nadal był w budowie, czym uzasadnił swą negatywną odpowiedź co do przyznania ulgi.
Dyrektor KIS wyjaśnił przy tym, że zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy z 7.7.1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm., dalej PrBud), „do użytkowania obiektu budowlanego, na budowę którego wymagane jest pozwolenie na budowę albo zgłoszenie budowy (…), można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i art. 57, po zawiadomieniu organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji”.
Tym samym przez „oddanie do użytkowania” rozumie się moment zakończenia procesu budowy i możliwości przystąpienia przez budującego do użytkowania budynku – formalne zakończenie danej budowy (wybudowaniem określonego budynku).
Pojęcia zakończenia budowy nie można rozumieć w oderwaniu od przepisów regulujących proces budowlany, przewidzianych w PrBud. Z powyższych względów, dla celów zastosowania przedmiotowej ulgi konieczne jest powiązanie wydatku związanego z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego z budynkiem, który już istnieje i służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiąc konstrukcyjnie samodzielną całość – stosownie do treści art. 3 pkt 2a PrBud.
Dyrektor KIS w interpretacji zaznaczył, że szczegółowy wykaz wydatków, które można objąć ulgą znajduje się w rozporządzeniu ministra inwestycji i rozwoju, określającym rodzaje materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 2489).
W myśl art. 26h ust. 2 PDOFizU, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Wydatki muszą być udokumentowane fakturami wystawionymi przez podatnika VAT, niekorzystającego ze zwolnienia).
