Stan faktyczny
Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Burmistrza P. o odmowie zameldowania M.N. na pobyt stały. Decyzja organu II instancji została doręczona stronie 11.2.2020 r. z pouczeniem o terminie i sposobie jej zaskarżenia. 13.3.2020 r. M.N. nadała za pośrednictwem poczty skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, który stwierdził, że termin do wniesienia skargi upłynął 12.3.2020 r. i odrzucił skargę. M.N. wniosła zażalenie dowodząc, że przyczyną uchybienia terminowi o jeden dzień był stanu zagrożenia epidemicznego COVID-19.
Stanowisko NSA
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie. Jak wyjaśniono, zgodnie z art. 53 § 1 PostAdmU skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Sąd I instancji prawidłowo ustalił, że termin do wniesienia skargi rozpoczął swój bieg 11.2.2020 r. wraz z doręczeniem M.N. zaskarżonej decyzji i upłynął 12.3.2020 r. Termin ten jest bowiem terminem ustawowym i prekluzyjnym co oznacza, że nie może być skracany ani przedłużany przez sąd, zaś jego upływ jest uwzględniany przez sąd z urzędu. W uzasadnieniu postanowienia wskazano również, że jest to termin procesowy, zatem w razie jego uchybienia, na wniosek skarżącej dopuszczalne jest jego przywrócenie.
Naczelny Sąd Administracyjny odnosząc się do argumentacji skarżącej wskazanej w zażaleniu podkreślił, że stan zagrożenia epidemicznego obowiązywał na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej od 14.3.2020 r., a więc już po upływie terminu do wniesienia skargi, zaś 20.3.2020 r. wprowadzono stan epidemii. Jednocześnie wyjaśniono, że art. 15zzs ust. 1 pkt 1 KoronawirusU wszedł w życie w terminie późniejszym – dopiero 31.3.2020 r. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, skoro ustawodawca nie wprowadził regulacji przejściowych nadających normie z art. 15zzs ust. 1 pkt 1 KoronawirusU charakter retroaktywny, regulacja ta dotyczy wyłącznie terminów, które biegły w chwili jego wejścia w życie – skutek zawieszający bieg terminu oraz terminów, których bieg miał się dopiero rozpocząć – skutek wstrzymujący rozpoczęcie biegu terminu. Niedopuszczane jest natomiast stosowanie art. 15zzs ust. 1 pkt 1 KoronawirusU do terminów, które upłynęły przed jego wejściem w życie.
