Stan faktyczny
T.L. zwrócił się do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (DIAS) o udostępnienie informacji publicznej, w zakresie wskazania:
- Liczby osób będących pracownikami lub funkcjonariuszami IAS, u których stwierdzono zakażenie SARS-CoV-2 w okresie od 1.8.2020 r. do dnia odpowiedzi na wniosek (dane oddzielnie dla cywili i funkcjonariuszy).
- W których jednostkach organizacyjnych świadczyły pracę lub pełniły służbę ww. osoby? Proszę podać nazwy tych jednostek organizacyjnych (urzędy skarbowe, urzędy celno-skarbowe, siedziba IAS) oraz liczbę osób, u których stwierdzono zakażenie z podziałem na rodzaj jednostek organizacyjnych.
W odpowiedzi na wniosek DIAS poinformował stronę, że dane na temat liczby osób zakażonych, jak również jednostek, w których te osoby świadczą pracę lub pełnią służbę nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu art. 1 i art. 6 ustawy z 6.9.2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 2176, dalej: DostInfPubU). W ocenie organu informacja ta dotyczy stanu zdrowia pracowników i sfery prywatnej tych osób.
T.L. wniósł do WSA w Gorzowie Wielkopolskim skargę na bezczynność DIAS w sprawie rozpatrzenia jego wniosku. W uzasadnieniu skargi T.L. podał, że organ nie udzielił odpowiedzi na złożony wniosek, ani nie wydał decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej, natomiast podał informację o którą strona nie wnosiła (poinformował, które podmioty prowadzą rejestr przypadków zakażeń zachorowań na choroby zakaźne). W ocenie strony skarżącej stanowisko organu, że wnioskowane informacje nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu przepisów DostInfPubU jest bezzasadne.
Zdaniem strony wnioskowane informacje stanowią informację publiczną, albowiem świadczą o możliwym stanie zagrożenia realizacji zadań przez organy administracji publicznej. W ocenie strony skarżącej za takim stanowiskiem przemawia także oświadczenie Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, zgodnie z którym przepisy o ochronie danych osobowych nie mogą być stawiane jako przeszkoda w realizacji działań w związku z walką z koronawirusem. Jednocześnie skarżący zaznaczył, że organ w udzielonej odpowiedzi nie wskazał przepisów o ochronie danych osobowych jako przeszkody w udostępnieniu wnioskowanych informacji i nie wskazał żadnego przepisu, na podstawie którego odmówił przekazania żądanych informacji.
Stanowisko WSA
WSA po rozpoznaniu sprawy ze skargi T.L. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddalił skargę.
Sąd wskazał, że zasady i tryb udzielenia informacji publicznej regulują przepisy DostInfPubU. Zgodnie z art. 13 ust. 1 DostInfPubU, udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Pozostawanie w bezczynności przez podmiot obowiązany do udostępnienia informacji publicznej w rozumieniu ustawy oznacza niepodjęcie przez ten podmiot, w terminie wskazanym w wyżej przytoczonym przepisie, stosownych czynności, tj. albo udostępnienia informacji w drodze czynności materialno-technicznej, albo też wydania decyzji o odmowie jej udzielenia lub decyzji o umorzeniu postępowania. Wskazać trzeba, że niedopuszczalne jest wydanie decyzji odmownej, gdy żądana informacja nie jest informacją publiczną w rozumieniu komentowanej ustawy. Jej przepisy nie znajdują bowiem wówczas zastosowania (por. wyroki NSA: z 11.9.2012 r., I OSK 916/12, Legalis; z 14.4.2017 r., I OSK 872/15, Legalis). Jeżeli zatem wnioskodawca żąda informacji publicznych, które nie mają charakteru informacji publicznych, lub takich informacji publicznych, w stosunku do których tryb dostępu odbywa się na odrębnych zasadach, organ nie ma obowiązku wydawania decyzji o odmowie udzielenia informacji, lecz zawiadamia wnoszącego, że żądane dane nie mieszczą się w pojęciu objętym przedmiotową ustawą lub że jej przepisy nie znajdują zastosowania ze względu na odmienne tryby dostępu.
W orzecznictwie sądów administracyjnych jednolicie przyjmuje się, iż dla prawidłowego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy ze skargi na bezczynność organu w udostępnieniu informacji publicznej niezbędne jest uprzednie przesądzenie, czy żądana informacja jest w ogóle informacją publiczną, a adresat wniosku należy do kręgu podmiotów zobowiązanych do udzielenia takiej informacji.
W rozpatrywanej sprawie bezspornym jest, że DIAS jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej. Zgodnie bowiem z art. 4 ust. 1 pkt 1 DostInfPubU, obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne. Stosownie zaś do art. 11 ust. 1 pkt 4 ustawy z 16.11.2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (t.j. Dz.U. 2021 r. poz. 422 ze zm., dalej: KASU) dyrektor izby administracji skarbowej jest organem Krajowej Administracji Skarbowej, który wykonuje zadania publiczne, o których mowa w art. 25 KASU.
Informacją publiczną zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 6 ust. 1 DostInfPubU w związku z art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP jest każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne i osoby pełniące funkcje publiczne lub odnosząca się do władz publicznych, a także wytworzona lub odnosząca się do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem publicznym. Nie oznacza to jednak, że DostInfPubU umożliwia każdemu podmiotowi dostęp do każdej informacji i każdego dokumentu niezależnie od tego, jakim celom informacja bądź dokument służy. Podkreślenia wymaga, iż kryteria określające, że żądana informacja ma charakter publiczny zawarto w art. 6 DostInfPubU, statuującym rodzaje informacji, które dotyczą spraw publicznych. Przepis ten jest rozwinięciem art. 1 DostInfPubU łączącego pojęcie „informacja publiczna” z pojęciem „sprawa publiczna”, a zatem przedmiotem informacji musi być sprawa publiczna związana z funkcjonowaniem Państwa (por. wyrok NSA z 9.7.2019 r., I OSK 2419/17, Legalis). DostInfPubU nie służy do występowania z wnioskiem o udzielenie każdej informacji, bowiem zakres przedmiotowy DostInfPubU obejmuje dostęp tylko do informacji publicznej, nie jest to natomiast publiczny dostęp do wszelkich informacji (por. wyrok WSA w Warszawie z 30.9.2020 r., II SAB/Wa 260/20, Legalis).
Należy wskazać, że udostępnianiu podlega informacja publiczna, w szczególności o podmiotach, o których mowa w art. 4 ust. 1 DostInfPubU, w tym o ich organizacji oraz o organach i osobach sprawujących w nich funkcje i ich kompetencjach (art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b i d DostInfPubU). Zgodnie z dyspozycją art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. a DostInfPubU informację publiczną stanowi również informacja o zasadach funkcjonowania podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 DostInfPubU, w tym m.in. o trybie działania władz publicznych i ich jednostek organizacyjnych.
W ocenie Sądu żądane we wniosku informacje nie stanowią informacji publicznej. Informacja o konkretnej jednostce chorobowej pracowników (funkcjonariuszy) nie wiąże się bowiem z funkcjonowaniem organów władzy publicznej, nie posiada związku z wykonywaniem zadań publicznych czy z gospodarowaniem mieniem publicznym. Żądana informacja nie dotyczy funkcjonowania władzy publicznej, nie stanowi działania i zaniechania w zakresie powierzonych zadań i kompetencji publicznoprawnych. Wnioskowane informacje dotyczą sfery prywatnej pracowników i ich stanu zdrowia. Zbieranie i przekazywanie danych na temat ilości zachorowań do organów centralnych nie powoduje, że takie informacje stają się informacjami publicznymi. Organ trafnie zauważył, że sama liczba chorych nie obrazuje, czy funkcjonowanie organu jest zagrożone. Wynika to z faktu, że część pracowników pomimo stwierdzonej choroby może pracować zdalnie. Nadto istotne jest to których pracowników z uwagi na pełnioną funkcję w organie dotyczy choroba.
W orzecznictwie wskazano, że informacja dotycząca absencji pracowników samorządowych pełniących w gminie funkcje publiczne stanowi informację publiczną (zob. wyrok WSA w Warszawie z 20.7.2016 r., II SAB/Wa 1148/15, Legalis). W rozpoznawanej sprawie mamy do czynienia z inną sytuacją.
Sąd uznał zatem, że organ nie dopuścił się bezczynności i dlatego skarga została oddalona.
Sąd słusznie wskazał, że dostęp do informacji publicznej to nie publiczny dostęp do informacji. Przepisy DostInfPubU są interpretowane w orzecznictwie w sposób dość kazuistyczny co wynika jednakże z ogólnych definicji pojęć tam zawartych. W komentowanym orzeczeniu Sąd wskazał, że informacja o konkretnej jednostce chorobowej pracownika podmiotu publicznego nie jest informacją publiczną. Informacją publiczną będzie natomiast informacja dotycząca absencji pracowników samorządowych pełniących w gminie funkcje publiczne stanowi informację publiczną.
Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →
