Zgodnie z art. 108a ust. 1a ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 106 ze zm., dalej: VATU), przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku 15 do VATU udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę minimum 15.000 PLN, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności. Art. 106e ust. 1 pkt 18a VATU nakłada w przypadku tego rodzaju transakcji na sprzedawcę obowiązek zawarcia w treści faktury sakramentalnego dopisku „mechanizm podzielonej płatności”.
Doskonale wiemy jednak, że ów dopisek stosowany jest przez podatników znacznie częściej. Czasem w przypadku, gdy towar lub usługa są objęte MPP ale faktura nie przekracza 15.000 PL (ze względu na ograniczenia systemu księgowego). Czasem gdy podatnik nie ma pewności, czy dany towar lub usługa podlegają MPP (dla dobrze rozumianej ostrożności). A często także wtedy, gdy nie ma jakichkolwiek podstaw do stosowania MPP lecz sprzedawca czyni tak dla świętego spokoju.
Do tej pory Ministerstwo Finansów konsekwentnie twierdziło, że stosowanie dopisku w sytuacji, gdy nie jest to obowiązkowe nie jest zjawiskiem szczególnie nagannym. Cóż, w to bowiem fiskusowi graj, im więcej faktur zawiera dopisek tym większa szansa, że będą one płacone w sposób podzielony. Ot, sztuczka mająca na celu upowszechnienie mechanizmu podzielonej płatności w znacznie szerszym zakresie niż wynika z przepisów (i zgody unijnej). Tym bardziej więc zaskakuje stanowisko zaprezentowane w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 27.7.2020 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.319.2020.1.KO.
Czego dotyczyła sprawa?
Z wnioskiem o wydanie interpretacji wystąpił podatnik prowadzący działalność w zakresie dostawy wody oraz odprowadzania ścieków (a więc zapewne spółka komunalna). Czynności te nie podlegają pod obowiązkowy mechanizm podzielonej płatności, jakkolwiek podatnik czasem świadczy także inne usługi, w tym wskazane w załączniku 15 do VATU.
Podatnik stosuje dopisek „mechanizm podzielonej płatności” niezależnie od tego, czy faktura dotyczy usług zawartych w załączniku 15 do VATU i czy odbiorcą jest podmiot gospodarczy czy osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Podatnik chciał więc uzyskać potwierdzenie, czy można wpisywać „mechanizm podzielonej płatności” na każdej fakturze także w sytuacji gdy takiego obowiązku ustawowego nie ma.
Dyrektor KIS uznał, że art. 106e ust. 1 pkt 18a VATU w sposób jednoznaczny wskazuje, kiedy na fakturze powinny być umieszczone wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”. Zatem stanowisko podatnika, że wpisywanie na każdej fakturze zapisu „mechanizm podzielonej płatności”, niezależnie od tego czy faktura jest wystawiana za usługi podlegające pod obowiązkowy split payment nie jest nieprawidłowe. Nadmienił jednak przy okazji, że przepisy regulujące zakres danych na fakturze określają elementy konieczne do zamieszczenia. Podatnik może oprócz tych elementów zamieścić również inne informacje, co nie stanowi naruszenia prawa.
KOMENTARZ
Omawiana interpretacja to prawdziwy majstersztyk jeżeli chodzi o udzielenie wnioskodawcy odpowiedzi w taki sposób, by absolutnie nie było wiadomo jaki sposób stosowania prawa jest prawidłowy. Po raz nie wiadomo już który w ostatnim czasie, fiskus jawni kpi z instytucji interpretacji indywidualnej oraz wynikającej z niej mocy ochronnej.
Tłumacząc „z polskiego na nasze” błyskotliwy wywód Dyrektora KIS: dowolne stosowanie dopisku MPP jest nieprawidłowe, ale prawidłowe jest dopisywanie do treści faktur dodatkowych elementów niewymaganych przez przepisy. Szkoda energii by taki wywód komentować szerzej (choć wiele ciśnie się na usta/na klawiaturę).
Interpretacja jest o tyle zaskakująca, o ile do tej pory fiskus konsekwentnie nie widział problemu w tego rodzaju działaniach. Wynika to wprost chociażby z wiążących skądinąd objaśnień do przepisów o mechanizmie podzielonej płatności. A także z wielu innych źródeł (w tym interpretacji indywidualnych wydawanych w innych sprawach). Skąd więc ta zmiana frontu (o ile to w ogóle zmiana)?
Być może przyczyną jest nadchodząca rewolucja w JPK. W nowym formacie raportowania JPK_V7 sprzedawcy będą posługiwać się nowymi kodami. Jeden z nich dotyczy sprzedaży MPP, ale tylko tej obowiązkowej. Nie będzie więc prawidłowe oznaczenie kodem „MPP” na poziomie JPK wszystkiego jak leci. A Dyrektor KIS w taki oto zawoalowany sposób zapragnął podatnikom o tym przypomnieć.
0111-KDIB3-1.4012.319.2020.1.KO
