Przesłanki dofinansowania z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych

Stanowisko SKO

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w G. (dalej: SKO) utrzymało w mocy decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w G. (dalej: Organ), którą odmówiono A. Sp. z o.o. z siedzibą w G. (dalej: Spółka) przyznania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (dalej: Fundusz) na dofinansowanie wynagrodzeń pracowników.

Spółka zwróciła się do Wojewódzkiego Urzędu Pracy w G. o przyznanie z Funduszu środków na wypłatę świadczeń dla 2 pracowników na okres 2 miesięcy oraz dla 19 pracowników na okres 3 miesięcy z przeznaczeniem na dofinansowanie wynagrodzeń. Organ ustalił, że przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest wychowanie przedszkolne. Zgodnie z art. 170 ust. 1 ustawy z 14.12.2016 r. Prawo oświatowe (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1082; dalej: PrOśw) Spółka nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 lub ust. 2 ustawy z 6.3.2018 r. Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 162; dalej: PrPrzed), a tym samym – podmiotem uprawnionym do otrzymania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy w ramach art. 15gg ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2095; dalej: KoronawirusU).

Po rozpatrzeniu odwołania Skarżącej SKO utrzymało w mocy decyzję Organu, w uzasadnieniu wyjaśniając, że Spółka nie mieści się w żadnej kategorii podmiotów wskazanych w art. 15g ust. 1 KoronawirusU. SKO wskazało, że placówki psychologiczno-pedagogiczne na podstawie art. 2 pkt. 6 PrOśw zostały objęte systemem oświaty, i zgodnie z art. 170 ust. 1 PrOśw prowadzenie szkoły, placówki lub zespołu nie jest działalnością gospodarczą, a działalnością oświatową. Zatem w zakresie prowadzonej działalności oświatowej Spółka nie posiada statusu przedsiębiorcy w rozumieniu art. 4 ust. 1 PrPrzed.

Zaskarżona decyzja

W rozpoznawanej sprawie aktem poddanym sądowej kontroli jest decyzja SKO utrzymująca w mocy decyzję Organu, którą odmówiono Spółce przyznania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy ze środków Funduszu na dofinansowanie wynagrodzeń pracowników nieobjętych przestojem, przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy w związku ze spadkiem obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19.

Stan prawny

W myśl art. 15g ust. 1 KoronawirusU m.in.: przedsiębiorca w rozumieniu art. 4 ust. 1 lub 2 PrPrzed, organizacja pozarządowa w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z 24.4.2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1057; dalej: PożPubWolontU) oraz podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 3 PożPubWolontU, u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19, mogą zwrócić się z wnioskiem o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, o wypłatę ze środków Funduszu świadczeń na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy w następstwie wystąpienia COVID-19.

Z kolei art. 4 ust. 1 PrPrzed stanowi, że przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, wykonująca działalność gospodarczą, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną.

Przesłanki przyznania dofinansowania

Z akt sprawy wynika, że Spółka zwróciła się wnioskami o dofinansowanie wynagrodzeń zatrudnionych pracowników ze względu na spadek obrotów we wskazanych okresach w stosunku do roku poprzedniego. W toku postępowania SKO ustaliło, że Spółka zatrudnia pracowników w ramach prowadzonych przez nią poradni psychologiczno-pedagogicznych w charakterze fizjoterapeutów, psychologów, logopedów, pomocy terapeutów, pracownika administracyjnego i dyrektora.

Z art. 2 pkt. 6 PrOśw wynika, że system oświaty obejmuje poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w tym poradnie specjalistyczne udzielające pomocy psychologiczno-pedagogicznej dzieciom, młodzieży, rodzicom i nauczycielom, a także pomocy uczniom w wyborze kierunku kształcenia i zawodu. Prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu oraz innej formy wychowania przedszkolnego nie jest działalnością gospodarczą, o czym stanowi wprost art. 170 ust. 1 PrOśw.

Tym samym, w świetle powyższej regulacji, w celu uzyskania dofinansowania z Funduszu muszą zostać spełnione trzy podstawowe przesłanki. Po pierwsze podmiot musi posiadać status przedsiębiorcy w rozumieniu art. 4 ust. 1 PrPrzed, po drugie musi odnotować spadek obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19, po trzecie – musi zatrudniać pracowników.

Stanowisko WSA w Gdańsku

WSA w Gdańsku wskazał, że uzasadnione jest stanowisko Organu, iż w zakresie prowadzonej działalności oświatowej, tj. jako podmiot prowadzący poradnie psychologiczno-pedagogiczne, Spółka nie posiada statusu przedsiębiorcy w rozumieniu art. 4 ust. 1 PrPrzed, bowiem tego rodzaju działalność nie jest działalnością gospodarczą, nie mieści się zatem w kategorii podmiotów wskazanych w art. 15g ust. 1 KoronawirusU.

Zasadnicze znaczenie dla rozpoznania niniejszej sprawy, na co trafnie zwróciło uwagę SKO w zaskarżonej decyzji, miało ustalenie, czy wniosek Spółki dotyczy pracowników, którzy są zatrudnieni w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności oświatowej, względnie czy dotyczy pracowników zatrudnionych w innego rodzaju działalności Spółki, którą w świetle przepisów prawa można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Spółka jest osobą prawną, prowadzi działalność w formie spółki prawa handlowego (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) oraz zatrudnia pracowników. Jednocześnie swoją działalność wykonuje w ramach poradni psychologiczno-pedagogicznej, w której zatrudnia na umowę m.in. psychologów, logopedów i fizjoterapeutów.

Mając na uwadze powyższe, Organy dokonały prawidłowej wykładni przepisów KoronawirusU, stosując wykładnię językową. Posiłkując się definicjami legalnymi, zawartymi w obowiązujących przepisach prawa, prawidłowo ustaliły znaczenie zwrotów „działalność gospodarcza” i „działalność oświatowa” na użytek mających zastosowanie w sprawie przepisów ustawy KoronawirusU. Raz jeszcze należy zwrócić uwagę, że art. 15g ust. 1 KoronawirusU zawiera bezpośrednie odesłanie do art. 4 ust. 1 i 2 PrPrzed. Zgodnie z zawartą w nim definicją przedsiębiorcą jest m.in. osoba prawna wykonująca działalność gospodarczą. Natomiast w świetle powoływanej już regulacji zawartej w art. 170 ust. 1 PrOśw prowadzenie placówki (a za taką zgodnie z art. 2 pkt. 6 PrOśw uznać należy poradnię psychologiczno-pedagogiczną) nie jest działalnością gospodarczą.

Zdaniem WSA w Gdańsku, również wbrew twierdzeniu Spółki wykładnia systemowa nie potwierdza, że przysługuje jej dofinansowanie wynagrodzenia dla pracowników ze względu na to, że Spółka jest pracodawcą w rozumieniu art. 3 KP. W ocenie WSA w Gdańsku nie ulega wątpliwości, że Spółka jest pracodawcą w rozumieniu art. 3 KP, czego nie kwestionowały Organy obu instancji, niemniej art. 15g ust. 1 KoronawirusU nie odsyła do pojęcia pracodawcy w rozumieniu KP, a jedynie odnosi się do pojęcia przedsiębiorcy w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 PrPrzed.

WSA w Gdańsku podkreślił, że rozpoznając przedmiotowy wniosek, Organ nie miał możliwości wyboru sposobu rozstrzygnięcia sprawy, lecz w sytuacji, gdy stwierdził brak spełnienia określonych ustawowo przesłanek przyznania pomocy, był zobowiązany do wydania decyzji o określonej treści. Decyzja w sprawie przyznania ww. świadczeń nie ma charakteru uznaniowego. Wobec powyższego WSA w Gdańsku nie znalazł podstaw do stwierdzenia, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisów prawa i oddalił skargę.

Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →