Należy rekomendować przyjęcie osobnej ustawy dotyczącej działalności franczyzowej – to wniosek z najnowszego raportu przygotowanego przez Instytut Wymiaru Sprawiedliwości. Jego autorem jest dr hab. Rafał Adamus. Jego zdaniem odrębna regulacja będzie bardziej przejrzysta dla zainteresowanych.
Jest jeszcze jeden powód – po rozbudowie franczyzy w przyszłości łatwiejsze będzie znowelizowanie odrębnej ustawy niż wprowadzanie rozproszonych zmian do kodeksu cywilnego czy do innych ustaw. Koncepcja osobnej ustawy zdaniem twórcy raportu pozwala na regulację minimalistyczną i na głęboką ingerencję.
W raporcie czytamy także, że prawdopodobnie ustawodawca będzie rozważał kilka obszarów regulacji franczyzy w Polsce. Po pierwsze, chodzi o obowiązki przedkontraktowe – selekcję franczyzobiorców czy obowiązki informacyjne przed zawarciem umowy.
Po drugie, chodzi o elementy istotne dla umowy franczyzy oraz prawa i obowiązki stron umowy. Po trzecie, zasady regulacji rozwiązania umowy, czyny nieuczciwej konkurencji oraz ochronę zbiorowych interesów franczyzobiorców.
Franczyza postrzegana jest jako instrument rozwoju pewnej marki w sposób zdecentralizowany, przy wykorzystaniu indywidualnego potencjału wielu podmiotów, które zachowują swoją samodzielność prawną.
Podmioty te posiadają status samodzielnych przedsiębiorców. Ponoszą własne ryzyko prawne i ekonomiczne. Samodzielnie zatrudniają pracowników. Jednak te w pełni samodzielne podmioty są zmuszone do działania w sposób ustandaryzowany, pod wspólną nazwą handlową, według określonych przez franczyzodawcę prawideł.
Nie muszą one jednak ponosić ryzyka wymyślenia i sprawdzenia sposobu prowadzenia działalności gospodarczej.
Nie ponoszą również kosztów prac rozwojowych czy wypromowania danego towaru lub usługi, ponieważ od organizatora sieci otrzymują już rynkowo sprawdzoną i dodatkowo szczegółowo opisaną metodykę działania.
Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →
