Stan faktyczny
Podatnik, osoba fizyczna, prowadzi działalność rolniczą oraz wydzierżawia grunty. Na podstawie jednej z umów oddał dzierżawcy część nieruchomości w dzierżawę w celu wybudowania farmy fotowoltaicznej, w skład której wchodzą panele fotowoltaiczne służące do produkcji energii elektrycznej, umieszczone na stelażach wraz z infrastrukturą towarzyszącą w postaci dróg oraz ogrodzenia, jak również urządzenia przeznaczone do przesyłu energii elektrycznej, tj. kable elektroenergetyczne i urządzenia stacji transformatorowej (dalej: urządzenia przesyłowe). Po ich wybudowaniu dzierżawca uprawniony jest do eksploatacji farmy fotowoltaicznej i wszystkie urządzenia farmy stanowić będą własność dzierżawcy. W części niezajętej przez panele fotowoltaiczne, urządzenia elektroenergetyczne i inną infrastrukturę towarzyszącą powierzchnia nieruchomości pozostaje biologicznie czynna.
Wraz z realizacją inwestycji klasyfikacja dzierżawionych gruntów może ulec zmianie z „użytki rolne” na „inne niż rolne użytki gruntowe” – prawdopodobnie jako użytki Ba lub Bi.
Wniosek o interpretację
Podatnik, wniósł o wydanie interpretacji, pytając, czy prawidłowe jest jego stanowisko w trzech poniższych kwestiach:
- Przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości według stawki właściwej dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej będzie jedynie grunt bezpośrednio zajęty pod panele fotowoltaiczne oraz infrastrukturę towarzyszącą, z wyłączeniem urządzeń przesyłowych, natomiast pozostała powierzchnia wydzierżawionego gruntu mająca użytek rolny, w tym pasy pomiędzy panelami fotowoltaicznymi, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem rolnym;
- Powierzchnia gruntów zajęta przez urządzenia przesyłowe, pasy technologiczne zapewniające właściwą eksploatację tych urządzeń i strefy bezpieczeństwa wyznaczone wokół nich, powinny być opodatkowane podatkiem rolnym, jeżeli grunty, na których znajdują się te urządzenia, będą sklasyfikowane jako użytki rolne;
- W przypadku zmiany klasyfikacji gruntów z użytków rolnych na inną kategorię użytków (np. jako tereny przemysłowe) powierzchnia gruntów zajęta przez urządzenia przesyłowe oraz pasy technologiczne zapewniające właściwą eksploatację tych urządzeń i strefy bezpieczeństwa wyznaczone wokół nich powinny być opodatkowane podatkiem od nieruchomości według stawki właściwej dla gruntów pozostałych.
Stanowisko organu podatkowego
Organ interpretujący następująco ocenił stanowisko podatnika:
Ad. 1. Nieprawidłowe. Każde zajęcie gruntów na prowadzenie działalności gospodarczej powoduje, że podlegają one opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Również wtedy, gdy na zajętym gruncie możliwe jest prowadzenie działalności rolnej w ograniczonym zakresie.
Ad. 2. Prawidłowe. Od 1.1.2019 r. do gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie zalicza się gruntów zajętych przez urządzenia przesyłowe, na pasy technologiczne w otoczeniu tych urządzeń oraz na strefy bezpieczeństwa.
Ad. 3. Nieprawidłowe. W przypadku zaklasyfikowania gruntu w ewidencji gruntów i budynków jako tereny przemysłowe – oznaczone symbolem B, nieruchomość staje się terenem zajętym na prowadzenie działalności gospodarczej. Zatem w stosunku do tej części nieruchomości podatek od nieruchomości winien być zgłoszony wg stawki właściwej dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej i opodatkowany wg stawki najwyższej a nie wg stawki dla gruntów pozostałych.
Podatnik zaskarżył interpretację w zakresie pkt 1 i 3.
Stan prawny
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają użytki rolne lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej – art. 2 ust. 2 ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1170; dalej: PodLokU).
Za grunty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej nie uważa się gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne albo lasy, przez które przebiegają urządzenia przesyłowe oraz gruntów zajętych na związane z tymi urządzeniami pasy technologiczne i strefy bezpieczeństwa – art. 2 ust. 3 ustawy z 15.11.1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 333) i art. 1 ust. 4 ustawy z 30.10.2002 r. o podatku leśnym (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 888).
Stawka podatku od gruntów jest zróżnicowana (art. 5 ust. 1 pkt 1 PodLokU). Najwyższa przewidziana jest dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (lit. a). Stawka dla gruntów pozostałych jest mniej więcej dwukrotnie niższa (lit. c).
Stanowisko WSA w Kielcach
Sąd uznał, że stanowisko organu w pkt 1 jest prawidłowe, a w pkt 3 – nieprawidłowe.
Ad. 1. Przez zajęcie gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej (art. 2 ust. 2 PodLokU) należy rozumieć faktyczne wykonywanie konkretnych czynności powodujących dokonanie zamierzonych celów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zasadnie organ uznał, że cała powierzchnia dzierżawionego gruntu spełnia powyższą definicję. W szczególności istotne jest to, że pełne wykorzystanie potencjału paneli wymaga odstępów na tyle dużych, aby poszczególne panele fotowoltaiczne nie zacieniały się wzajemnie. Poza tym istnieje konieczność zabezpieczenia wolnej przestrzeni na prowadzenie wszelkich czynności porządkowych, naprawczych i konserwacyjnych w celu prawidłowego funkcjonowania i prawidłowej eksploatacji poszczególnych obiektów farmy.
Możliwość prowadzenia w ograniczonym zakresie działalności rolniczej na spornej nieruchomości powyższej kwalifikacji nie zmienia. Działalność rolnicza stanowi tu działalność uboczną i jako taka nie może mieć wpływu na opodatkowanie gruntu zajętego – jako cel podstawowy – na prowadzenie działalności gospodarczej. Zaakceptowanie odmiennego stanowiska, że nieodzowną cechą zajęcia gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej jest stan, w którym wyłączona jest w ogóle możliwość prowadzenia na tych gruntach innego rodzaju działalności (w niniejszej sprawie rolniczej) oznaczałoby, iż każdy, choćby bardzo ograniczony, a nawet bagatelny, przejaw prowadzenia działalności rolniczej na gruntach usytuowanych między panelami fotowoltaicznymi np. postawienie paśnika, pozyskanie trawy itd., powodować by musiało skutek w postaci opodatkowania tych gruntów podatkiem rolnym.
Ad. 3. Od 1.1.2019 r. także grunty sklasyfikowane w ewidencji jako tereny przemysłowe, przez które przebiegają urządzenia przeznaczone do przesyłu energii elektrycznej lub są zajęte na pasy technologiczne oraz strefy bezpieczeństwa zapewniające właściwą eksploatację tych urządzeń, nie mogą być uznawane za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (art. 1a ust. 2a pkt 4 PodLokU), a więc nie mogą być opodatkowane według stawki dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a PodLokU). Należy je opodatkować według stawki przewidzianej dla gruntów pozostałych (art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. c PodLokU).
Omawiany wyrok należy uznać za prawidłowy z formalnego punktu widzenia, bo obowiązujące przepisy prowadzą niechybnie do takiego rozstrzygnięcia, jakie przyjął sąd. Co prawda wyrok ten jest nieprawomocny, ale jeśli rolnik – bohater naszego kazusu wniósłby skargę kasacyjną, domagając się jednak zastosowania do części gruntu podatku rolnego, to nie wróżymy mu sukcesu. Znamy zbyt wiele wyroków (prokurowanych głównie przez Lasy Państwowe), w których sądy twierdziły, że możliwość prowadzenia działalności rolniczej obok gospodarczej nie wyłącza zaklasyfikowania gruntu jako zajętego na prowadzenie działalności gospodarczej.
Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy jest jednak hybrydalne (jak to skądinąd przystało w czasie pandemicznej edukacji i pracy). Trzeba bowiem biegać po farmie z miarką i kawałkować cały grunt, klasyfikując jeden kawałek do stawki gospodarczej (związanej z działalnością gospodarczą), a drugi kawałek – związany z urządzeniami przesyłowymi i towarzyszącymi im pasami i strefami – do niższej stawki pozostałej (niezwiązanej z żadną szczególną działalnością). Nie taki był zamiar ustawodawcy, który w 2019 r wprowadził winowajcę całego zamieszania – art. 1a ust. 2a pkt 4 PodLokU. Ten przepis powstał z myślą o gruntach, na których energia (czy też inne medium) nie jest wytwarzana, a jedynie przesyłana, i to przede wszystkim poprzez napowietrzne linie energetyczne. Dodanie tego przepisu, wraz z odpowiednią zmianą przepisów o podatku rolnym i podatku leśnym, spowodowało, że grunty rolne i lasy zajęte jedynie na urządzenia przesyłowe nie są w ogóle opodatkowane podatkiem od nieruchomości. Niniejszy kazus pokazuje więc coś w rodzaju działania ubocznego. I tak to już jest, że ustawodawca strzela, a ktoś inny kule nosi.
Na marginesie dodajmy tylko, że ewentualna zmiana klasyfikacji gruntu w ewidencji gruntów i budynków akurat w niniejszej sprawie nie ma znaczenia.
Artykuł pochodzi z Systemu Legalis. Bądź na bieżąco, polub nas na Facebooku →